Przejdź do zawartości

Hat trick

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hat trick, hat-trick[a] – sportowe określenie, związane z osiągnięciem czegoś w liczbie trzech.

Termin wywodzi się z krykieta, gdzie jest zwyczaj dawania kapelusza (ang. hat – „kapelusz” oraz trick – „sztuczka”) lub czapki zawodnikowi, który wyeliminował trzech batsmanów trzema kolejnymi rzutami.

W hokeju i piłce nożnej hat trickiem nazywa się zdobycie przez zawodnika trzech goli w jednym meczu. O klasycznym hat tricku w piłce nożnej mówi się, gdy piłkarz zdobędzie trzy gole w jednej połowie meczu[1], a niektórzy dziennikarze sportowi twierdzą, że wtedy, gdy piłkarz zdobędzie trzy gole w jednej połowie meczu i nieoddzielone od siebie żadnym golem zdobytym przez innego gracza[2].

W rugby mianem tym określa się sytuację, kiedy zawodnik zdobędzie w jednym meczu trzy przyłożenia.

Piłka nożna

[edytuj | edytuj kod]

Sándor Kocsis (1954), Just Fontaine (1958) i Gerd Müller (1970), zdobywali po dwa hat tricki w czasie jednych finałów mistrzostw świata. Gabriel Batistuta zdobył dwa hat tricki w czasie dwóch finałów mistrzostw świata (1994 i 1998). Polscy piłkarze strzelali hat tricki w czasie mistrzostw świata trzykrotnie: Ernest Wilimowski[b] (1938), Andrzej Szarmach (1974), Zbigniew Boniek (1982).

Jako jedyny dwa hat tricki w czasie mistrzostw Europy w piłce nożnej zdobył Michel Platini, oba w czasie Euro 1984.

Najszybszy hat-trick w historii piłki nożnej został osiągnięty przez Tommy'ego Rossa. W dniu 5 lutego 1964 roku, podczas meczu między drużynami Ross County i Nairn County w ramach Pucharu Szkocji, Ross zdobył trzy bramki w zaledwie 90 sekund. To osiągnięcie uznane zostało przez Księgę Rekordów Guinnessa za najkrótszy czas zdobycia hat-tricka w historii futbolu.[3]

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]

W Formule 1 pojęcie hat-trick odnosi się do sukcesu zawodnika, który w ciągu jednego Grand Prix osiąga pole position, zwycięstwo i ustanawia najszybsze okrążenie w wyścigu lub trzy zwycięstwa w trzech następujących po sobie edycjach konkretnego wyścigu (np. Felipe Massa wygrał Grand Prix Turcji w latach: 2006, 2007 i 2008).

  1. Wielki słownik ortograficzny PWN (wyd. 2010 i 2016) podaje wyłącznie pisownię rozdzielną hasła hat trick. Inne opracowania, np. Słownik wyrazów obcych PWN, podają oba warianty.
  2. Zdobył cztery bramki przeciwko Brazylii

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dariusz Matyja: Sport. Leksykon PWN - Klasyczny hat trick. Warszawa: PWN, 2000, s. 94. ISBN 83-01-13293-0.
  2. On rzucił wyzwanie Messiemu. przegladsportowy.pl. [dostęp 2015-01-17]. (pol.).
  3. Paweł Handzel, Hattrick co to ? | PEHA [online], Producent odzieży sportowej PEHA, 26 grudnia 2021 [dostęp 2024-02-27] (pol.).