Przejdź do zawartości

Hitomi Kanehara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hitomi Kanehara
金原 ひとみ
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1983
Tokio

Zawód, zajęcie

pisarka

Narodowość

japońska

Hitomi Kanehara (jap. 金原 ひとみ, ur. 8 sierpnia 1983 w Tokio[1]) – japońska pisarka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jej ojciec był wykładowcą uniwersyteckim oraz tłumaczem książek dla dzieci[1]. Porzuciła szkołę w wieku jedenastu lat. Przeżywała wówczas problemy psychiczne, m.in. podejmowała próby samobójcze (podcięcie żył w nagdgarstkach[1]). W wieku piętnastu lat wyprowadziła się od rodziców i zamieszkała z partnerem. Od młodości pisała różnego rodzaju teksty literackie, a ich próbki wysyłała do oceny ojcu. Zadebiutowała w 2004 powieścią "Języki i kolczyki" (jap., Hebi ni piasu, 蛇にピアス), za którą zdobyła Nagrodę im. Akutagawy[2] (ex aequo z Risą Watayą – obie pisarki były wówczas najmłodszymi laureatkami tego wyróżnienia w historii). Według New York Timesa Kanehara stała się "ikoną japońskiej popkultury"[3]. Zyskała też etykietę przedstawicielki problematycznej subkultury młodzieżowej. Działając w ramach spektaklu medialnego, wykorzystuje literackie dziedzictwo ciała, aby uczynić swoją twórczość czymś istotnym w bardzo skomercjalizowanej kulturze Japonii XXI wieku[2].

Jej druga powieść (Asshu beibī), ukazała się również w 2004. W 2006 wyszła Ōtofikushon, która była kandydatem do azjatyckiej nagrody literackiej Man. W tym samym roku ukazała się także Haidora[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Kimiyo Naka, Kanehara Hitomi | Japanese Novelist & Poet | Britannica [online], www.britannica.com [dostęp 2024-03-28] (ang.).
  2. a b Rachel DiNitto, Between literature and subculture: Kanehara Hitomi, media commodification and the desire for agency in post-bubble Japan, „Japan Forum”, 23 (4), 2011, s. 453–470, DOI10.1080/09555803.2011.617460, ISSN 0955-5803 [dostęp 2024-03-28] (ang.).
  3. nota biograficzna do: Hitomi Kanehara, Języki i kolczyki, Albatros, Warszawa, 2007, 3 str. okładki