Przejdź do zawartości

Isaac Hull

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Isaac Hull
Ilustracja
komodor komodor
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1773
Derby (Connecticut)

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1843
Filadelfia

Przebieg służby
Lata służby

1798–1841

Siły zbrojne

United States Navy United States Navy

Główne wojny i bitwy

Quasi-wojna,
Wojna roku 1812

podpis
Medal Kongresu wręczony Hullowi

Isaac Hull (ur. 9 marca 1773, zm. 13 lutego 1843) – oficer United States Navy[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Isaac Hull urodził się w Derby w stanie Connecticut (niektóre źródła wymieniają też Huntington, obecnie Shelton w Connecticut)[2][3]. We wczesnej młodości towarzyszył swemu ojcu, Josephowi, w morskich podróżach, docierając nawet do Indii Zachodnich. Po śmierci ojca zaopiekował się nim wuj, William Hull, weteran amerykańskiej wojny rewolucyjnej[4][5].

Do połowy lat dziewięćdziesiątych XVIII wieku młody Hull dowodził kilkoma statkami handlowymi, przy czym niektóre padły łupem francuskich kaprów. Gdy została utworzona United States Navy został wcielony, w marcu 1798 roku, w stopniu podporucznika i odznaczył się, służąc na fregacie "Constitution" podczas quasi-wojny z Francją.

Wybuch I wojny berberyjskiej spowodował, że został skierowany – jako porucznik na pokładzie fregaty „Adams” – na Morze Śródziemne. Później dowodził szkunerem „Enterprise” i brygiem „Argus”, awansując w roku 1804 na stopień komandora porucznika, a w 1806 komandora. Przez kilka następnych lat nadzorował budowę kanonierek, a od roku 1809 dowodził kolejno fregatami „Chesapeake”, „President” i „Constitution”.

Okres, w którym Hull dowodził „Constitution”, był bogaty w wydarzenia. W latach 1811–1812 okręt odbył podróż do Europy i wrócił do Stanów Zjednoczonych tuż przed wybuchem wojny brytyjsko-amerykańskiej. W lipcu eskadra okrętów nieprzyjacielskich ścigała „Constitution” u wschodnich wybrzeży USA, ale Hull po mistrzowsku (stosując werpowanie) wymknął im się. 19 sierpnia 1812 roku „Constitution” stoczyła bój z brytyjską fregatą HMS „Guerriere” i zniszczyła ją, sama doznając jedynie nieznacznych uszkodzeń. To zwycięstwo wywołało ogromną radość amerykańskiego społeczeństwa i dowiodło, że mała amerykańska flota jest poważnym i groźnym przeciwnikiem dla potężnej Royal Navy. Za tę akcję Hull został wyróżniony, specjalnie wybitym z tej okazji, Złotym Medalem Kongresu Stanów Zjednoczonych[6].

Do końca wojny roku 1812 Hull był komendantem Portsmouth Navy Yard, potem przez krótki okres służył w Board of Navy Commissioners w Waszyngtonie, a następnie kierował stocznią w Bostonie. W latach 1823–1827 dowodził Eskadrą Pacyfiku operującą u wybrzeży Ameryki Południowej. Następnym przydziałem komodora Hulla było stanowisko komendanta Washington Navy Yard, gdzie pracował od 1829 do 1835 roku. W latach 1839–1841 dowodził Eskadrą Śródziemnomorską.

Uznany za niezdolnego do dalszej służby ze względu na zły stan zdrowia i wiek, został w roku 1841 przeniesiony w stan spoczynku. Komodor Isaac Hull zmarł w Filadelfii i został pochowany na tamtejszym cmentarzu Laurel Hill[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Online Library of Selected Images: People — United States. Department of the Navy — Naval Historical Center, 2003. [dostęp 2007-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-18)].
  2. Isaac Hull. MSN Encarta Encyclopedia, 2007. [dostęp 2007-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-02)].
  3. Shelton History Quiz. The Electronic Valley, 1998. [dostęp 2007-09-18].
  4. Biographies in Naval History — Captain Isaac Hull, USN (9 March 1773 – 13 February 1843). Naval Historical Center, 2007. [dostęp 2011-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 maja 2011)].
  5. Katherine Benson (red.): Hull Family Papers, 1825-1998. The Jackson Homestead Manuscript and Photograph Collection, 1998. [dostęp 2011-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-08)].
  6. Congressional Gold Medal Recipients Isaac Hull, Stephen Decatur and Jacob Jones. Congressional Gold Medal.com. [dostęp 2007-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-27)].
  7. Isaac Hull w bazie Find a Grave (ang.)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Joshua E. London: Victory in Tripoli: How America's War with the Barbary Pirates Established the U.S. Navy and Shaped a Nation. New Jersey: John Wiley & Sons, 2005. ISBN 0-471-44415-4.
  • Linda M. Maloney: The Captain from Connecticut: The Life and Naval Times of Isaac Hull. Northeastern University Press, 1986. ISBN 0-930350-79-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]