Przejdź do zawartości

Język kota (bantu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kota
Obszar

Gabon, Kamerun, Kongo

Liczba mówiących

ok. 25 tys. (2007)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 koq
IETF koq
Glottolog kota1274
Ethnologue koq
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kota, także: ikota, kuta, kotu[1] – język z rodziny bantu, używany w Gabonie, Kamerunie i Kongu. W 1971 roku liczba mówiących tym językiem wynosiła ok. 28 tysięcy a w 2007 roku ok. 25 tys.[1]. Na język kota przetłumaczono fragmenty Biblii[1].

W klasyfikacji Guthriego[2][3] zaktualizowanej przez J.F. Maho język kota zaliczono do języków kele grupy geograficznej języków bantu B, a jego kod to B25[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kota, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2015-08-22] (ang.).
  2. Malcolm Guthrie: The classification of the Bantu languages. Oxford Univerrsity Press, 1948. [dostęp 2015-08-22]. (ang.).
  3. Malcolm Guthrie: Comparative Bantu: an introduction to the comparative linguistics and prehistory of the Bantu languages. Gregg Press, 1967-71. (ang.).
  4. Jouni Filip Maho: NUGL Online The online version of the New Updated Guthrie List, a referential classification of the Bantu languages. 2009-06-04. [dostęp 2015-08-22]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]