Przejdź do zawartości

Janusz Malik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Malik
Data i miejsce urodzenia

30 września 1964
Bielsko-Biała

Klub

Beskidy Szczyrk
Skrzyczne Szczyrk

Wzrost

170 cm[1]

Rekord życiowy

155 m w Oberstdorfie (1984)[2]

Janusz Malik (ur. 30 września 1964 w Bielsku-Białej) – polski skoczek narciarski, reprezentant Polski, olimpijczyk. Zawodnik Beskidów Szczyrk i Skrzycznego Szczyrk. Jest jednym z polskich skoczków, którzy zajmowali miejsce w pierwszej „trójce” konkursu Pucharu Świata. Nigdy nie zdobył medalu indywidualnych mistrzostw Polski (ma jeden medal MP w rywalizacji drużynowej - brązowy zdobyty w 1984 roku), choć wiele źródeł przypisuje mu dwa krążki z lat 1985-86; w rzeczywistości ma je jego brat Zbigniew[3].

Syn Kazimierza i Anny Kwaśny, brat skoczków narciarskich Zbigniewa, Andrzeja, Tomasza i Kazimierza[1][3]. Mieszka w Buczkowicach. 4 stycznia 1986 poślubił Natalię, księgową, córkę skoczka Józefa Przybyły. Mają czworo dzieci: Fabiana, Dominikę, Faustynę i Annę Marię. Fabian Malik także był skoczkiem narciarskim[1].

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1974 zapisał się do klubu Beskidy Szczyrk. Swój pierwszy skok na Wielkiej Krokwi w Zakopanem oddał po ukończeniu szkoły podstawowej. W 1982 roku zajął drugie miejsce w juniorskich mistrzostwach Polski.

1982/1983

[edytuj | edytuj kod]

W 1983 został zabrany na mistrzostwa świata w lotach do Harrachova. Zawodnik bał się skakać na tak dużej skoczni. Starter musiał wypchnąć go z boksu na rozbieg[3]. Malik zajął ostatecznie 36. pozycję.

Był też bliski zdobycia tytułu mistrza kraju. Po pierwszej serii prowadził z 17-punktową przewagą nad Piotrem Fijasem[3]. W drugim skoku źle założył gogle, przez co nie widział dobrze progu. Wylądował na 102 m i spadł na 7. lokatę[3].

1983/1984

[edytuj | edytuj kod]

10 grudnia 1983 zadebiutował w Pucharze Świata. W Thunder Bay na skoczni normalnej przez pewien czas zajmował trzecie miejsce, jednak konkurs odwołano. W powtórce był 26. W Lake Placid zajął 13. miejsce[4], wypełniając normę kwalifikacyjną na olimpiadę. W Turnieju Czterech Skoczni skakał słabiej i był dopiero 60., z łączną notą 390,9 pkt.[5] W Oberstdorfie został sklasyfikowany na 42. pozycji[6], w Garmisch-Partenkirchen na 69.[7], w Innsbrucku na 67.[8], a w Bischofshofen na 66.[9]

Potem wygrał Memoriał Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny, osiągając najlepsze wyniki na średniej i dużej skoczni[1], bijąc rekordy Średniej Krokwi i Malinki[3][10].

Później pojechał na igrzyska olimpijskie do jugosłowiańskiego Sarajewa. Działacze początkowo nie chcieli go na nią wysłać, lecz zmienili zdanie dzięki poparciu Bolesława Węgrzynkiewicza i red. Bogdana Chruścickiego z Polskiego Radia[11]. Trenerem kadry był wówczas Lech Nadarkiewicz.

To wielki talent, ma dynamiczne wybicie z progu, miałby miejsce nawet w reprezentacji Austrii.

Malika porównywano wówczas z Wojciechem Fortuną[11]. Na igrzyskach zajął jednak tylko 30. i 46. miejsce. Początkowo na treningach skakał bardzo dobrze, potem było coraz słabiej. Na skoczni normalnej lądował na 78 m i 82,5 m[12], a na dużej na 85 m i 84 m[13].

Porównania z Fortuną mocno podziałały na moją wyobraźnię. Zacząłem tym żyć, już widziałem siebie z medalem. Ale to były moje pierwsze wielkie zawody, przecież miałem dopiero 19 lat.

Janusz Malik, [11]

Za start na igrzyskach dostał 250 dolarów. 23 marca 1984, podczas zawodów Pucharu Świata w Planicy zajął 3. pozycję[14], po skokach na 90 m i 87 m[15]. W klasyfikacji generalnej był 42.[16] Za pieniądze uzyskane podczas igrzysk zakupił motocykl MZ ETZ 250[11], wyprodukowany w Zschopau w NRD. W maju 1984 roku Malik odbywał służbę wojskową w klubie z Zakopanego. Chciał potrenować na igelitowej skoczni w Goleszowie[11]. Pojechał tam na swoim motocyklu. Kiedy omijał stojący na poboczu samochód, motocykl przewrócił się na śliskiej szosie. Przy drodze stał betonowy słup energetyczny, na który wpadł[11]. Życie uratował mu austriacki kask[3]. Kontuzja okazała się bardzo poważna – złamał nogę i przerwał nerw strzałkowy, co spowodowało trwały niedowład w lewej stopie[11].

To był bardzo utalentowany chłopak. Do momentu, w którym przytrafił mu się ten wypadek, fajnie się rozwijał. Był zawsze bardzo lubiany w grupie, bo był sympatyczny i koleżeński. Zresztą taki jest do dzisiaj.

Po wypadku rodzice Malika sprzedali motocykl. Skoczek przez rok przechodził rehabilitację, która nic nie dała. Zakończył karierę i ożenił się[3]. Przeprowadził się do Buczkowic, gdzie mieszka do dziś. Został sędzią skoków narciarskich i instruktorem narciarstwa. Prowadzi warsztat stolarski[1]. Jest też członkiem zarządu Stowarzyszenia Sportowo-Rekreacyjnego LZS Sokół Szczyrk.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
1984 Sarajewo 30. miejsce (K-90), 46. miejsce (K-112)

Starty J. Malika na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
30. 12 lutego 1984 Sarajewo Igman K-90 78,0 m 82,5 m 180,8 pkt 34,4 pkt Jens Weißflog
46. 18 lutego 1984 Sarajewo Igman K-112 85,0 m 84,0 m 127,5 pkt 103,7 pkt Matti Nykänen
1983 Czechosłowacja Harrachov 36. miejsce

Start J. Malika na mistrzostwach świata w lotach narciarskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Skok 3 Nota Strata Zwycięzca
36. 18–20 lutego 1983 Czechosłowacja Harrachov Čerťák K-180 116,0 m 130,0 m 124,0 m 793,0 pkt 258,0 pkt Klaus Ostwald
Skok 4 Skok 5 Skok 6
147,0 m 132,0 m 137,0 m
Skok 7 Skok 8 Skok 9
137,0 m 135,0 m 130,0 m

Miejsce w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1983/1984 42.[17]

Miejsce na podium w konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
24 marca 1984 Planica Srednija velikanka K-90 90,0 m 87,0 m 199,7 pkt 3. 23,5 pkt Jens Weißflog

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 1983/1984
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Harrachov Liberec Sapporo Sapporo Sarajewo Sarajewo Lahti Lahti Falun Lillehammer Oslo Oberstdorf Oberstdorf Planica Planica punkty
26 31 39 13 42 69 67 66 - 34 32 - - 30 46 - - - - - 17 26 3 22 18
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 -  – zawodnik nie wystartował lub zajął miejsce poniżej 15.

Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1983/1984 60.[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e MALIK JANUSZ GRZEGORZ. PKOl.pl. [dostęp 2015-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-01-25]. (pol.).
  3. a b c d e f g h i Dziwne przypadki Janusza Malika. Sport.onet.pl. [dostęp 2012-03-03].
  4. Lake Placid, Puchar Świata 1983/1984. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-30].
  5. a b Turniej Czterech Skoczni 1983/1984. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-26].
  6. Oberstdorf, Turniej Czterech Skoczni 1983/1984. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-26].
  7. Garmisch-Partenkirchen, Turniej Czterech Skoczni 1983/1984. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-26].
  8. Innsbruck, Turniej Czterech Skoczni 1983/1984. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-26].
  9. Bischofshofen, Turniej Czterech Skoczni 1983/1984. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-26].
  10. Rekordziści. World Cup Wisła Malinka. [dostęp 2021-05-28].
  11. a b c d e f g h Janusz Malik. Drugi Fortuna i jego pech. gazeta.pl. [dostęp 2011-07-26].
  12. Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1984 K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-26].
  13. Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1984 K-112. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-26].
  14. Planica, Puchar Świata 1983/1984. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-30].
  15. 83/84 FIS WORLD CUP SKI-JUMPING 23rd World Cup Competition. Skijumping.pl. [dostęp 2011-08-20].
  16. Puchar Świata 1983/1984. Skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-07-30].
  17. World Cup: Standings on MALIK Janusz. FIS-Ski – biographie. [dostęp 2011-07-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]