Przejdź do zawartości

Kaptur kolczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaptur kolczy jako hełm samodzielny

Kaptur kolczy (czepiec, kołnierz kolczy) – rodzaj giętkiego hełmu wykonanego z plecionki kolczej. Także element dodatkowy mocowany do innych typów hełmów (w formie kołnierza), bądź noszony pod nimi jako dodatkowa ochrona (w formie czepca)[1].

Kaptury kolcze popularnie stosowano we wschodniej i zachodniej Europie już w XII w. noszone były na miękkim podkładzie z pikowanej tkaniny (który amortyzował wstrząsy). Mogły być używane jako samodzielny hełm (w tym jako integralna część kolczugi), bądź element dodatkowy do innych rodzajów hełmów (np. łebki, basinetu, szyszaka, misiurki) w zależności od konstrukcji zakładany pod dzwon hełmu właściwego, bądź doczepiany do jego dolnej krawędzi jako rodzaj kołnierza[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Włodzimierz Kwaśniewicz, Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, Warszawa: Bellona, 2005, s. 53, 62, 67, ISBN 83-11-10063-2.