Przejdź do zawartości

Kazimierz Busler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Karol Busler
„Karol Magoski”
Ilustracja
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1894
Częstochowa

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 1945
Oflag VII A Murnau

Przebieg służby
Lata służby

1914−1945

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

10 Pułk Ułanów Litewskich

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Order Krzyża Orła III Klasy (Estonia)
Odznaka 1 Kompanii Kadrowej Odznaka 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego

Kazimierz Karol Busler, ps. „Karol Magoski” (ur. 24 stycznia 1894 w Częstochowie, zm. 25 kwietnia 1945 w Murnau) − podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Karol Busler urodził się 24 stycznia 1894 w Częstochowie, w rodzinie Antoniego i Agnieszki z Pietrzykowskich[1][2]. Uczył się w szkołach realnych w Częstochowie i Lwowie, a później w gimnazjum Kuropatwińskiego, z którego został usunięty za działalność niepodległościową. Udzielał się w Polskich Drużynach Strzeleckich, uczestniczył w kursie instruktorskim w Nowym Sączu, a następnie został skierowany na Oleandry[3], skąd jako jeden z czterech częstochowian wyruszył 6 sierpnia 1914 w składzie 1 kompanii kadrowej do Królestwa Polskiego[4]. Służył w 1 plutonie[2], następnie został 1 lutego 1915 przeniesiony do kawalerii[3]. Służył kolejno w trzecim, drugim i pierwszym szwadronie 1 pułku ułanów Legionów Polskich[3]. Od 6 lutego do 1 kwietnia 1917 był słuchaczem kawaleryjskiego kursu podoficerskiego przy 1 pułku ułanów w Ostrołęce. Kurs ukończył z wynikiem bardzo dobrym. Był wówczas kapralem[5]. Później został mianowany wachmistrzem[2].

Od listopada 1918 służył w Wojsku Polskim[2] w stopniu porucznika[3] jako oficer 1 pułku szwoleżerów. Brał udział w walkach o Wilno w kwietniu 1919.

18 lutego 1928 awansował na majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 34. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[6]. 29 stycznia 1929 został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych na stanowisko adiutanta przybocznego ministra, marszałka Polski Józefa Piłsudskiego[7][8], z którym był prawdopodobnie spokrewniony[3][9]. 17 stycznia 1933 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1933 stopień podpułkownika w korpusie oficerów kawalerii i 13. lokatą[10][11]. W styczniu 1934 został przeniesiony do Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych na stanowisko kierownika Samodzielnego Referatu Personalnego[12]. W 1936 został zastępcą dowódcy 5 pułku ułanów w Ostrołęce. W 1938 objął dowództwo 10 pułku ułanów w Białymstoku[2][13].

W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej pod Kockiem. Zmarł 25 kwietnia 1945 w obozie jenieckim w Murnau[2][14].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. a b c d e f Almanach Absolwentów IV L.O. im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. IV Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie. [dostęp 2014-03-11]. (pol.).
  3. a b c d e Ryszard Stefaniak. Częstochowianie w I Kompanii Kadrowej – cz.2-3. „Głos POLSKICH DRUŻYN STRZELECKICH OKRĘGU STAROPOLSKIEGO W CZĘSTOCHOWIE”. 4/2010. 
  4. Jarosław Sobkowski: Czterech częstochowian 100 lat temu maszerowało z I Kampania Kadrową. [w:] Gazeta.pl Częstochowa [on-line]. 2014-03-11. [dostęp 2014-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-13)]. (pol.).
  5. CAW ↓, sygn. I.120.1.125 s. 7.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928, s. 47.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929, s. 13.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 144, 429.
  9. Opis postaci występujących w grze. [dostęp 2014-03-11]. (pol.).
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 18 stycznia 1933, s. 1.
  11. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 128, w marcu 1939 zajmował 9. lokatę.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 10.
  13. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 695.
  14. Stefan Majchrowski: Za drutami Murnau. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970, s. 175.
  15. Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792−1945, Koszalin 1997, s. 368.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 16 lipca 1921, s. 1146.
  17. M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  18. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
  19. a b c d Kolekcja ↓, s. 3.
  20. M.P. z 1927 r. nr 283, poz. 779 „za zasługi na polu organizacji armji i zapewnienia jej pogotowia wojennego”.
  21. 6 sierpień: 1914−1934, Warszawa: Zarząd Główny Związku Legjonistów Polskich, 1934, s. 19.
  22. Na podstawie fotografii [1].
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1933, s. 67.
  24. Eesti tänab 1919-2000, Tallinn: Eesti Vabariigi Riigikantselei, 2000, ISBN 9985-60-778-3 [dostęp 2014-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-27] (est.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]