Przejdź do zawartości

Konstancja Aragońska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstancja Aragońska
ilustracja
Królowa Węgier
Okres

od 1198
do 1204

Jako żona

Emeryka

Poprzedniczka

Małgorzata Kapet

Następczyni

Gertruda z Meran

Królowa Rzymian (Niemiec)
Okres

od 1212
do 1222

Jako żona

Fryderyka II Hohenstaufa

Poprzedniczka

Maria Brabancka

Następczyni

Jolanta Jerozolimska

Cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego
Okres

od 1220
do 1222

Jako żona

Fryderyka II Hohenstaufa

Poprzedniczka

Maria Brabancka

Następczyni

Jolanta Jerozolimska

Dane biograficzne
Data urodzenia

1179

Data śmierci

23 czerwca 1222

Miejsce spoczynku

katedra w Palermo

Ojciec

Alfons II Aragoński

Matka

Sancha Kastylijska

Mąż

Emeryk węgierski
Fryderyk II Hohenstauf

Dzieci

Władysław III
Henryk VII Hohenstauf

Konstancja Aragońska (ur. 1179, zm. 23 czerwca 1222) – najpierw królowa Węgier jako żona Emeryka węgierskiego, później królowa i cesarzowa rzymska jako pierwsza żona Fryderyka II Hohenstaufa.

Była córką Alfonsa II, króla Aragonii i Sanchy Kastylijskiej. Jej dziadkami od strony matki byli Alfons VII Imperator, król Kastylii i Leónu, oraz Ryksa śląska.

4. Ramon Berenguer IV      
    2. Alfons II Aragoński
5. Petronela Aragońska        
      1. Konstancja Aragońska
6. Alfons VII Imperator    
    3. Sancha Kastylijska    
7. Ryksa śląska      
 

Królowa Węgier

[edytuj | edytuj kod]

W 1198 Konstancja poślubiła Emeryka węgierskiego (1174–1204), syna króla Węgier Beli III i Agnieszki z Chatillon, córki księcia Antiochii Renalda z Chatillon. Para miała tylko jednego syna - Władysława III (ok. 1200 – 1205).

Władysław został koronowany na króla jeszcze za życia swojego ojca, w 1204. Emeryk chciał w ten sposób zabezpieczyć koronę i kazał swojemu młodszemu bratu Andrzejowi przyrzec, że będzie chronił bratanka i pomagał mu w rządzeniu państwem. Emeryk zmarł jeszcze przed końcem tego roku i Władysław został pełnoprawnym królem, a Andrzej regentem. Władysław i Konstancja wkrótce stali się więźniami Andrzeja. Konstancji udało się uciec z synem do Wiednia. Znaleźli schronienie na dworze Leopolda VI, księcia Austrii. Władysław jednak zaraz zmarł. Regent Andrzej został królem Węgier jako Andrzej II, a Konstancja pozostała na wygnaniu.

Królowa i cesarzowa Niemiec

[edytuj | edytuj kod]

Konstancja pozostała wdową przez kolejne 5 lat. W 1210 ponownie wyszła za mąż, jej drugim mężem został król Sycylii Fryderyk Hohenstauf (1194–1250), syn cesarza Henryka VI i Konstancji, córki króla Sycylii Rogera II. Para miała jedynie jednego syna – Henryka (VII) (1211–1242).

9 grudnia 1212, Fryderyk został koronowany na króla Niemiec, na przekór Ottonowi IV z Brunszwiku, cesarzowi. Początkowo Fryderyk kontrolował północne Niemcy, ale 5 lipca 1215 Otto IV został obalony. Konstancja została jedyną królową niemiecką. W imieniu męża była również regentką Sycylii.

22 listopada 1220 papież Honoriusz III koronował Fryderyka na cesarza rzymskiego. Wtedy Konstancja została cesarzową, a jej syn Henryk - nowym królem Niemiec. Zmarła jednak niecałe dwa lata później, a Fryderyk ożenił się z Jolantą Jerozolimską. Konstancja została pochowana w katedrze w Palermo.