Przejdź do zawartości

Koszatniczka pacyficzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koszatniczka pacyficzna
Octodon pacificus
(R.Hutterer, 1994)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

jeżozwierzokształtne

Nadrodzina

Octodontoidea

Rodzina

koszatniczkowate

Rodzaj

koszatniczka

Gatunek

koszatniczka pacyficzna

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Koszatniczka pacyficzna (Octodon pacificus) – gatunek gryzonia z rodziny koszatniczkowatych (Octodontidae)[2][3], zamieszkujący wyspy leżące u wybrzeży Chile oraz w niewielkim stopniu w okolicach Santiago. Najliczniejsze skupisko występuje na wyspie Mocha. W przeciwieństwie do blisko z nim spokrewnionej koszatniczki pospolitej jest gatunkiem o bardzo małej populacji.

Koszatniczka pacyficzna jest notowana jako gatunek krytycznie zagrożony[1], bowiem występują na obszarze mniejszym niż 100 km², a zajmuje teren mniejszy niż 10 km² w rozrzuconych drobnych koloniach. Jedyne cztery osobniki (dwie samice i dwoje młodych), zostało schwytanych w 1959 roku. Obecnie okazy te są w posiadaniu „Forschungsmuseum Alexander Koenig” w Bonn[4].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Zwierzę o smukłej budowie[5], pysk zaokrąglony, nieowłosione uszy średniej długości, ogon ciemniejący ku końcowi pokryty sztywną szczeciną z charakterystycznym dla tego gatunku „pędzlem”. Prowadzi stadny tryb życia. Sierść o barwie 'aguti'. Ubarwienie ma jednolite, brązowe przechodzące w szarości, na brzuszku futro kremowo-brązowe, jaśniejsze dookoła oczu. Umaszczenie brzuszka zależy od pory roku. Zazwyczaj zimą jest jaśniejsze niż latem. Uzębienie składa się z 2 par siekaczy, 2 par przedtrzonowców i 6 par trzonowców o ósemkowatym przekroju. Warto zaznaczyć, że człon nazwy gatunkowej Octodon [ośmio-, czy raczej ósemkowo zębny] koszatniczki zawdzięczają właśnie ukształtowaniu trzonowców[6], a nie ilości zębów. Łapy mają po pięć palców – cztery mocno rozwinięte, piąty słabiej. Palce zakończone są pazurami. Koszatniczki w sytuacji zagrożenia mogą odrzucić końcówkę ogona[7]Autotomia. Odrzucony ogon nie odrasta, jak to jest np. u jaszczurek.

Ze względu na fakt, że jest to niedawno opisany gatunek, w literaturze niewiele jest informacji na temat różnic, jakie oddzielają go od innych przedstawicieli rodzaju Octodon.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Octodon pacificus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. Charles A. Woods, Dawid K. Boraker. Octodon degus. „Mammalian Species”. 67, s. 1-5, 1975. (ang.). 
  3. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Octodon pacificus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2013-03-23]
  4. Barbara Saavedra, D. Quiroz, J. Iriarte. Past and present small mammals of Isla Mocha (Chile). „Mammalian Biology”. 68, s. 365-371, 2003. Urban & Fiscer Verlag. ISSN 1616-5047. (ang.). 
  5. Degu (Octodon degus). Comparative Mammalian Brain Collections. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  6. A.L. Ruprecht, R. Kościów, G. Kłys: Koszatniczka „Octodon degus” (Molina, 1782), Octodontidae (Rodentia). 2005.
  7. Degu ( Octodon degus ): Degu – Degu information – Degu facts, pictures, photos. Wild Animals Online. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]