Przejdź do zawartości

Krogulec białobrzuchy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krogulec białobrzuchy
Tachyspiza albogularis
G.R. Gray, 1870
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Tachyspiza

Gatunek

krogulec białobrzuchy

Synonimy
  • Accipiter albogularis G.R. Gray, 1870
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Krogulec białobrzuchy[2] (Tachyspiza albogularis) – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Zamieszkuje OceanięWyspy Salomona i wschodni skraj Archipelagu Bismarcka. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Podgatunki i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się pięć podgatunków A. albogularis[3][4][5]:

  • T. albogularis albogularis G. R. Gray, 1870 – występujący na wyspach Makira i Santa Ana,
  • T. albogularis eichhorni Hartert, 1926 – występujący na wyspach Feni (Archipelag Bismarcka),
  • T. albogularis gilvus Mayr, 1945 – występujący w centrum archipelagu Salomona,
  • T. albogularis sharpei (Oustalet, 1875) – występujący na wyspach Santa Cruz,
  • T. albogularis woodfordi (Sharpe, 1888) – występujący na wyspach w archipelagu Salomona od Bougainville na północnym zachodzie do Guadalcanalu i Malaity na południowym wschodzie.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Grzbiet jest ciemnoszary, klatka piersiowa, szyja i głowa czarne, brzuch i podbrzusze białe, woskówka żółtawa. Osobniki tego gatunku osiągają długość 32–36 cm.

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Krogulce białobrzuche żyją w otwartych lasach, ogrodach i na obrzeżach miast. Nie migrują, choć osobniki młodociane rozpraszają się z obszarów lęgowych.

Żywią się mniejszymi ptakami, jaszczurkami i owadami.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje krogulca białobrzuchego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji, według szacunków, mieści się w przedziale 1000–10 000 osobników (czyli około 670–6700 osobników dorosłych). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Tachyspiza albogularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-21].
  3. Species account: Pied Goshawk Accipiter albogularis. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund, 2020. [dostęp 2020-10-21]. (ang.).
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-21]. (ang.).
  5. Pied Goshawk (Accipiter albogularis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-21)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]