Przejdź do zawartości

Lampart lankijski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lampart lankijski
Panthera pardus kotiya[1]
Deraniyagala, 1956
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Rodzina

kotowate

Podrodzina

pantery

Rodzaj

lampart

Gatunek

lampart plamisty

Podgatunek

lampart lankijski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Lampart lankijski[3] (Panthera pardus kotiya) – podgatunek lamparta plamistego, drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae).

Status podgatunku potwierdziły badania genetyczne w oparciu o markery molekularne oraz określiły ścisłe pokrewieństwo lamparta lankijskiego z Panthera pardus fusca, podgatunkiem z subkontynentu indyjskiego[4][5].

Występuje na Cejlonie[2]. Samice osiągają masę ciała 29 kg, natomiast samce 56 kg, maksymalnie 77 kg[6]. Prowadzi samotniczy tryb życia[7]. Poluje głównie na aksisy, zające, sambary jednobarwne oraz młode bawoły[7], czasem również na jeżozwierze, dziki, kanczylki białoplame, hulmany, makaki rozczochrane, pawie i węże[7].

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii EN (zagrożony wyginięciem)[2][a]. Głównymi zagrożeniami dla populacji tego podgatunku jest kłusownictwo oraz konflikt z człowiekiem[2].

  1. Obecnie (2020) nie ma już osobnego wpisu w bazie IUCN, lecz jego status wyszczególniony jest na stronie lamparta plamistego (Panthera pardus).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Panthera pardus kotiya, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d A.B. Stein i inni, Panthera pardus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-1 [dostęp 2020-05-30] (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 138. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Olga Uphyrkina, Warren E. Johnson, Howard Quigley, Dale Miquelle, Laurie Marker, Mitchel Bush, Stephen J. O’Brien. Phylogenetics, genome diversity and origin of modern leopard, Panthera pardus. „Molecular Ecology”. 10, s. 2617-2633, 2001. PMID: 11883877. (ang.). 
  5. Sriyanie Miththapala, John Seidensticker, Stephen J. O'Brien. Phylogeographic subspecies recognition in leopards (Panthera pardus): Molecular genetic variation. „Conservation Biology”. 10 (4), s. 1115-1132, 1996. (ang.). 
  6. Kristin Newell, Peter Jackson: Status Survey and Conservation Action Plan Wild Cats. Gland, Szwajcaria: IUCN, 1996, s. 78. ISBN 2-8317-0045-0. (ang.).
  7. a b c A. M. Kittle, A. Watson: The Sri Lankan leopard (Panthera pardus kotiya) in Yala National Park: A research summary. The Wilderness & Wildlife Conservation Trust Sri Lanka, 2012. [dostęp 2020-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-07)].