Przejdź do zawartości

Lucile Wheeler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lucile Wheeler
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1935
Saint-Jovite

Dorobek medalowy
} } }
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Cortina d’Ampezzo 1956 narciarstwo alpejskie
(zjazd)
Mistrzostwa świata
złoto Badgastein 1958 zjazd
złoto Badgastein 1958 slalom gigant
srebro Badgastein 1958 kombinacja
brąz Cortina d’Ampezzo 1956 zjazd

Lucile Wheeler, po mężu Vaughan (ur. 14 stycznia 1935 w Saint-Jovite) – kanadyjska narciarka alpejska, brązowa medalistka olimpijska oraz czterokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Lucile Wheeler trenowała narciarstwo od wczesnego dzieciństwa. Pierwszy sukces osiągnęła już w 1947 roku, kiedy zdobyła mistrzostwo Kanady w kategorii juniorów. W wieku 15 lat zaproponowano jej miejsce w reprezentacji kraju na mistrzostwa świata w Aspen, jednak na wyjazd nie zgodzili się jej rodzice. Wzięła za to udział w rozgrywanych w 1952 roku igrzyskach olimpijskich w Oslo, gdzie zajęła 27. miejsce w zjeździe i gigancie, a w slalomie uplasowała się jedną pozycję wyżej. Z mistrzostw świata w Åre w 1954 roku także wróciła bez medalu, jej najlepszym wynikiem było siódme miejsce w biegu zjazdowym. W 1956 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Cortina d’Ampezzo, zdobywając brązowy medal w tej samej konkurencji. Została tym samym pierwszą w historii narciarką z Ameryki Północnej, która zdobyła medal olimpijski w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie reprezentantki Szwajcarii: Madeleine Berthod oraz Frieda Dänzer. Na tej samej imprezie była też szósta w gigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła.

Największe sukcesy osiągnęła jednak podczas mistrzostw świata w Badgastein w 1958 roku, gdzie w czterech startach zdobyła trzy medale. Najpierw zwyciężyła w zjeździe, wyprzedzając o 0,3 sekundy Friedę Dänzer oraz o 0,4 sekundy Włoszkę Carlę Marchelli. Następnie zwyciężyła także gigancie, w którym wyprzedziła bezpośrednio Sally Deaver z USA oraz Friedę Dänzer. Na zakończenie tej imprezy wywalczyła srebrny medal w kombinacji, rozdzielając na podium Dänzer oraz Austriaczkę Josefę Frandl. W 1959 roku zakończyła karierę.

W 1958 roku została wpisana do Kanadyjskiej Galerii Sław. W 1976 roku została odznaczona Orderem Kanady.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
27. 14 lutego 1952 Norwegia Oslo Gigant 2:06,8 +15,4 Stany Zjednoczone Andrea Mead-Lawrence
27. 17 lutego 1952 Norwegia Oslo Zjazd 1:47,1 +12,4 Austria Trude Jochum-Beiser
26. 20 lutego 1952 Norwegia Oslo Slalom 2:10,6 +17,8 Stany Zjednoczone Andrea Mead-Lawrence
6. 27 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 1:56,5 +2,1 Rosa Reichert
DSQ 30 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 1:52,3 - Renée Colliard
3. 1 lutego 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:40,7 +5,2 Madeleine Berthod
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
27. 14 lutego 1952 Norwegia Oslo Gigant 2:06,8 +15,4 Stany Zjednoczone Andrea Mead-Lawrence
27. 17 lutego 1952 Norwegia Oslo Zjazd 1:47,1 +12,4 Austria Trude Jochum-Beiser
26. 20 lutego 1952 Norwegia Oslo Slalom 2:10,6 +17,8 Stany Zjednoczone Andrea Mead-Lawrence
7.[1] 2 marca 1954 Szwecja Åre Zjazd 1:29,2 +3,4 Ida Schöpfer
18.[2] 4 marca 1954 Szwecja Åre Gigant 1:38,9 +8,6 Francja Lucienne Schmith
DSQ[3] 6 marca 1954 Szwecja Åre Slalom 2:01,93 - Austria Trude Klecker
6. 27 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 1:56,5 +2,1 Rosa Reichert
DSQ 30 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 1:52,3 - Renée Colliard
3. 1 lutego 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:40,7 +5,2 Madeleine Berthod
14.[4] 3 lutego 1958 Austria Badgastein Slalom 1:45,6 +7,5 Norwegia Inger Bjørnbakken
1. 6 lutego 1958 Austria Badgastein Zjazd 2:12,1 - -
1. 8 lutego 1958 Austria Badgastein Gigant 1:54,6 - -
2. 8 lutego 1958 Austria Badgastein Kombinacja 3,80 pkt +1,53 pkt Frieda Dänzer

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]