Przejdź do zawartości

Ludmyła Denisowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludmyła Denisowa
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1960
Archangielsk

Minister polityki socjalnej Ukrainy
Okres

od 27 lutego 2014
do 2 grudnia 2014

Przynależność polityczna

Front Ludowy

Poprzednik

Natalija Korołewśka

Następca

Pawło Rozenko

Minister pracy i polityki socjalnej Ukrainy
Okres

od 18 grudnia 2007
do 11 marca 2010

Przynależność polityczna

Blok Julii Tymoszenko

Poprzednik

Mychajło Papijew

Następca

Wasyl Nadraha

Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Ludmyła Łeontijiwna Denisowa, ukr. Людмила Леонтіївна Денісова (ur. 6 lipca 1960 w Archangielsku) – ukraińska polityk i prawniczka, deputowana, minister pracy i polityki socjalnej (2007–2010) oraz minister polityki socjalnej Ukrainy (2014), rzecznik praw obywatelskich (2018–2022).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pracowała zawodowo od 1979 w Archangielsku. W 1989 ukończyła studia z zakresu prawoznawstwa w Leningradzie.

W latach 1998–2001 pełniła funkcję ministra finansów Autonomicznej Republiki Krymu, wcześniej była zatrudniona w administracji tego regionu. Potem zajmowała się działalnością w biznesie.

W 2006 z listy Bloku Julii Tymoszenko uzyskała mandat deputowanej do Rady Najwyższej V kadencji, w trakcie której zasiadała w parlamentarnym komitecie polityki socjalnej i pracy. W przedterminowych wyborach w 2007. ponownie została wybrana na posłankę z listy Bloku Julii Tymoszenko.

W drugim rządzie Julii Tymoszenko w grudniu 2007 objęła stanowisko ministra pracy i polityki socjalnej. Funkcję tę pełniła do marca 2010. W 2012 ponownie uzyskała mandat poselski z ramienia Batkiwszczyny[1]. W 2014 weszła w skład rządu Arsenija Jaceniuka jako minister polityki społecznej[2], zajmując to stanowisko od lutego do grudnia. W tym samym roku kolejny raz wybrana do parlamentu (z ramienia Frontu Ludowego)[3].

W 2018 została wybrana na rzecznika praw obywatelskich[4]. 31 maja 2022 Rada Najwyższa przegłosowała odwołanie jej z tego stanowiska. Zarzucano jej m.in. „zbyt drastyczne” wypowiedzi dotyczące przestępstw seksualnych, o które żołnierze rosyjscy byli przez nią oskarżani w trakcie inwazji Rosji na Ukrainę w 2022[5][6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Orderem „Za zasługi” III klasy (2022)[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]