Margarita Simonjan
Margarita Simonjan, 2020 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
prezenterka telewizyjna |
Odznaczenia | |
Margarita Simonowna Simonjan (ros. Маргарита Симоновна Симоньян; ur. 6 kwietnia 1980 w Krasnodarze) – rosyjska prezenterka telewizyjna, komentatorka polityczna, redaktorka naczelna anglojęzycznej telewizji informacyjnej RT (wcześniej Russia Today), jedna z kluczowych postaci rosyjskiej propagandy rządowej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Córka handlarki kwiatami Zinaidy i montera lodówek Simona[2], potomków ormiańskich uchodźców z Trabzonu w ówczesnym Imperium Osmańskim[3]. W 1995 roku spędziła rok w Stanach Zjednoczonych, w miejscowości Bristol w stanie New Hampshire, w ramach programu wymiany uczniowskiej. W późniejszych latach przedstawiała mieszkańcom Rosji Amerykę jako przykład "zła, zepsucia i antypaństwa".[4]
Studiowała w rodzinnym Krasnodarze, na wydziale dziennikarstwa Kubańskiego Uniwersytetu Państwowego.[5] Jako dziewiętnastolatka rozpoczęła równolegle pracę w lokalnych mediach. W tym samym 1999 mimo braku doświadczenia została wysłana do Czeczenii, gdzie pracowała jako korespondentka wojenna relacjonująca przebieg II wojny czeczeńskiej. Za tę pracę otrzymała szereg nagród państwowych.
W 2002 przeniosła się do Moskwy, gdzie szybko awansowała. Jeszcze jako studentka znalazła się w wąskiej grupie dziennikarzy akredytowanych przez władze, towarzyszących Władimirowi Putinowi w podróżach służbowych.[6] Została korespondentką regionalną państwowego kanału telewizyjnego Rossija (obecna nazwa Rossija 1).
W 2004 otrzymała funkcję prowadzącej program informacyjny Wiesti (ros. Вести). Znalazła się w gronie dziennikarzy ściśle współpracujących z administracją kremlowską, uczestnicząc m.in. w przygotowaniach telemostu Linia bezpośrednia z Władimirem Putinem.[5]
Po utworzeniu w 2005 anglojęzycznego kanału informacyjnego Russia Today, 25-letnia Margarita Simonjan objęła stanowisko redaktorki naczelnej[5]. 31 grudnia 2013 została mianowana redaktorką naczelną nowej rządowej agencji informacyjnej Rossija Siegodnia.
Była żoną dziennikarza i producenta Andrieja Blagodyrenki, z którym ma córkę (ur. 2013). Po raz drugi wyszła za mąż za rosyjsko-ormiańskiego reżysera i producenta telewizyjnego Tigrana Kieosajana, z którym współpracuje. Mają trójkę dzieci.[5]
Praca w aparacie propagandy
[edytuj | edytuj kod]Jako reporterka z frontu II wojny czeczeńskiej przedstawiała działania wojenne zgodnie z oczekiwaniami Kremla. Chwaliła rosyjską armię, która wedle jej słów "nigdy nie rozpoczyna wojen, a jedynie je kończy" i zawsze "z szacunkiem i miłosierdziem odnosi się do przeciwnika".[7]
Relacjonując atak terrorystyczny na szkołę w Biesłanie w 2004 kilkakrotnie świadomie zaniżała liczbę zakładników, zaprzeczała również na wizji informacjom, jakoby terroryści domagali się od władz Rosji wycofania wojsk z Czeczenii.[8] Za te materiały otrzymała odznaczenie państwowe oraz – zdaniem Jeleny Milaszyny, dziennikarki „Nowej Gaziety", która zajmowała się wojną w Czeczenii – stanowisko redaktorki naczelnej Russia Today.[9] Russia Today to jeden z najważniejszych rosyjskich projektów informacyjnych, którego celem przez wiele lat było propagowanie kremlowskiej narracji za granicą.
15 kwietnia 2022 wezwała do usunięcia z Konstytucji Federacji Rosyjskiej zapisu o zakazie cenzury: "Wielkie państwo nie może istnieć bez kontroli nad informacją. Wolność słowa doprowadzi do rozpadu kraju" – powiedziała w programie telewizyjnym prowadzonym przez Sołowjowa, podając za przykład do naśladowania Chińską Republikę Ludową.[10]
Jej materiały są oceniane przez niezależnych ekspertów jako stronnicze, utrzymane w duchu radzieckiej propagandy.[11] Przedstawiciele rosyjskiej opozycji skupieni wokół utworzonego przez Garriego Kasparowa w 2016 Forum Wolnej Rosji, stworzyli tak zwany "Spis Putina", w którym mowa jest o osobach odpowiedzialnych za legitymizację dyktatury Putina, w tym także o Simonjan: "Przyczyniły się do informacyjnego i propagandowego wsparcia aktów międzynarodowej agresji zbrodni przeciwko ludzkości, w tym wojny z Gruzją, okupacji i aneksji Krymu oraz operacji wojskowych na południowym wschodzie Ukrainy, katastrofy MH-17, zabójstwa Alensandra Litwinienki i zamachu na Skripalów".[12]
Opozycjonista Aleksiej Nawalny wykazywał w śledztwach, że Simonian, dbając o wizerunek rosyjskiej kobiety przepełnionej miłością do ojczyzny, ma też słabość do pieniędzy. Redakcja przez nią kierowana jest szczodrze finansowana przez władze. Z raportu ministerstwa finansów wynika, że media holdingu Rossija Siegodnia, zarządzanego przez Simonian i Dmitrija Kisielowa, w 2022 miały otrzymać z budżetu blisko 35 miliardów rubli (około 1,5 miliarda złotych).[13] Kwota ta, jak ujawniła redakcja "The Moscow Times", zwiększyła się wraz z wybuchem wojny, kiedy "wydatki państwa na propagandę wzrosły trzykrotnie".[14]
Nawalny, który ujawniał majątki także innych propagandystów Putina (Władimir Sołowjow, Olga Skabiejewa), został zesłany do kolonii karnej i tam zmarł w 2024. Zarzuty o wyeliminowanie przez Putina najważniejszego polityka opozycyjnego Somonjan komentowała słowami: "Nie zamierzam im nawet tłumaczyć, że wszyscy już dawno o nim zapomnieli, że nie było sensu go zabijać".[15]
Z powodu silnej pozycji w aparacie kremlowskich władz oraz wpływu medialnego na społeczeństwo nazywana jest "pupilką Putina"[16], "carycą rosyjskich mediów"[17] lub "carycą propagandy"[18].
W lipcu 2023 Federalna Służba Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej poinformowała o zatrzymaniu 18-letniego Rosjanina, który miał przygotowywać zamach na życie Simonjan oraz prezenterki telewizyjnej Ksieniji Sobczak. O zlecenie zabójstwa władze oskarżyły Ukrainę.[19]
Postawa wobec wojny w Ukrainie
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z narracją Kremla odmawia Ukraińcom prawa do bycia odrębnym narodem, a w konsekwencji – do posiadania własnego, niezależnego i suwerennego państwa. Jako dziennikarka popierała aneksję Krymu i działania separatystów w Donbasie[1] wymierzone w rozbicie Ukrainy. Już w 2021 wzywała władze Federacji Rosyjskiej do aneksji Doniecka i Ługańska, miast leżących w granicach Ukrainy.[20]
Od chwili rozpoczęcia inwazji Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022, podobnie jak inni moskiewscy propagandyści (np. Sołowjow), była gorącą zwolenniczką działań prowadzonych przez armię. Zwalczała antywojenne protesty Rosjan w lutym 2022, odmawiając ich uczestnikom prawa przynależności do rosyjskiej wspólnoty narodowej.[21]
W 2022 twierdziła, że jej kraj nie prowadzi w Ukrainie wojny, a nawet "operacji specjalnej", a jedynie interweniuje w wojnie domowej,[22] w której Rosja nie jest agresorem, a wyzwolicielem: "Nikt nie walczy z Ukraińcami! Wyzwalamy Ukrainę!"[23] W grudniu 2022 przekonywała, że jej kraj jest "zmuszony" do bombardowania Ukrainy, czego rzekomo nie chce robić.[24] Zdaniem Wiktorii Bieliaszyn z "Gazety Wyborczej" Simonjan "za miliardy rubli propaguje kremlowską narrację, publikuje zmanipulowane materiały oraz zataja informacje na temat rzeczywistych działań rosyjskich władz, twierdząc, że Rosja nie prowadzi wojny, a jedynie specjalną operację wojenną i ratuje w ten sposób ludność Donbasu oraz rosyjską ludność w Ukrainie."[25]
Na początku inwazji przewidywała, że potrwa najdalej kilka dni.[26] Opór społeczeństwa ukraińskiego interpretowała jako wpływ skrajnie prawicowych ideologii ("znaczna część narodu ukraińskiego okazała się pogrążona w szaleństwie nazizmu" – powiedziała podczas ogólnokrajowego talk-show w kanale NTV).[27]
Wielokrotnie posługiwała się bezpodstawnymi oskarżeniami pod adresem Ukraińców, manipulacjami i kłamstwami mającymi na celu wzmocnienie rosyjskiej narracji w sprawie napaści na Ukrainę. 26 marca 2022 mówiła w programie telewizyjnym NTV, że w walkach o Mariupol siły ukraińskie zrzucają celowo na dzieci zakazane bomby kasetowe[28], że ukraińscy lekarze wzywali do kastracji rosyjskich jeńców wojennych[29] oraz że Ukraińcy "są gotowi wyłupywać dzieciom oczy z powodu ich pochodzenia etnicznego"[30].
W kwietniu 2022 groziła demokratycznej, niosącej pomoc walczącym Ukraińcom Europie, rozpętaniem trzeciej wojny światowej ("Osobiście uważam, że najbardziej realistyczną drogą jest III wojna światowa").[31] "Musimy iść na całość aż do granicy Polski [...] To doprowadzi do wojny między NATO a Rosją. Walki te będą trwały około 15 minut" – mówiła, sugerując użycie przez Kreml broni nuklearnej.[32] W styczniu 2023 prowadziła program, w którym zgromadzeni w studiu goście rozważali zniszczenie Stanów Zjednoczonych i zabijanie na masową skalę.[33]
17 marca 2023 Międzynarodowy Trybunał Karny wydał nakaz aresztowania prezydenta Rosji Władimira Putina i komisarz do spraw praw dzieci w jego biurze (odpowiednika polskiego rzecznika praw dziecka) Mariji Lwowej-Biełowej. Oskarżono ich o sprawstwo kierownicze zbrodni wojennych na Ukrainie poprzez zarządzanie przymusowymi wywózkami ukraińskich obywateli, w tym dzieci, do Rosji.[34][35] Simonjan zagroziła państwom, które ośmieliłyby się wykonać nakaz, rosyjskim atakiem nuklearnym.[36]
Podobnie jak Sołowjow, bez podania dowodów oskarżała Ukrainę o zorganizowanie ataku terrorystycznego w Crocus City Hall w Krasnogorsku pod Moskwą 22 marca 2024.[37]
Sankcje
[edytuj | edytuj kod]W lutym 2022, po rozpoczęciu inwazji Rosji na Ukrainę, Rada Unii Europejskiej nałożyła na Simonjan i kilkaset innych osób z otoczenia Putina sankcje za wspieranie działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy[1]. W dokumencie nazwano ją "jedną z centralnych postaci propagandy rządowej".[38]
Analogiczne sankcje w lutym wprowadziła Wielka Brytania. Simonjan znalazła się na brytyjskiej liście kremlowskich propagandystów za "zaangażowanie w rozpowszechnianie dezinformacji oraz nawoływanie do przemocy".[39]
Zobacz także
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2022/260 z dnia 23 lutego 2022 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (CELEX: 02014R0269-20220604).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Margarita Simonyan: my family survived the genocide and i need no other evidence. [dostęp 2022-09-12]. (ang.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ a b c d Julija Fiłatowa , Маргарита Симоньян: как из провинциального корреспондента стала руководителем телеканала, побывала в Беслане и за что унизила Максима Галкина. = 2022-06-21 [online], teleprogramma.pro, 2022 (ros.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Redaktor naczelna rosyjskiej telewizji RT żąda powrotu cenzury w Rosji [online], Onet Wiadomości, 15 kwietnia 2022 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ „Putin go zabił” kontra „specoperacja Zachodu”. Komentarze o śmierci Nawalnego w Rosji [online], belsat.eu [dostęp 2024-03-31] (pol.).
- ↑ Mateusz Czmiel , "Wątpliwa maskarada". 18-latek miał zabić Simonian i Sobczak [online], wiadomosci.wp.pl, 15 lipca 2023 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ W rosyjskich mediach planują zabijanie na wielką skalę. Chcą oszczędzić tylko jednego człowieka [online], Onet Kultura, 23 stycznia 2023 [dostęp 2024-03-29] (pol.).
- ↑ Rosyjska propagandystka zmieniła narrację. "Ukraińcy już nie są braćmi" [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ Mateusz Czmiel , "Wątpliwa maskarada". 18-latek miał zabić Simonian i Sobczak [online], wiadomosci.wp.pl, 15 lipca 2023 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ Wojna nerwów wokół Zagłębia Donieckiego [online], www.gazetaprawna.pl, 6 kwietnia 2021 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ Maxime Popov for AFP , Russia's Anti-War Lobby Goes Online [online], The Moscow Times, 26 lutego 2022 [dostęp 2024-04-01] (ang.).
- ↑ Propagandystka Putina o "nadziei na głód" i "wojnie domowej" w Ukrainie [online], Onet Kultura, 21 czerwca 2022 [dostęp 2024-03-29] (pol.).
- ↑ Sanctioned Russian TV Host Cries About Losing His Italian Villa [online], Yahoo Finance, 27 lutego 2022 [dostęp 2024-03-29] (ang.).
- ↑ Krzyczała i machała rękami. Simonjan naprawdę to powiedziała [online], Wiadomości, 27 grudnia 2022 [dostęp 2024-03-29] (pol.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Rosyjska propaganda przyparta do muru. Proponuje "wewnętrzną cenzurę" [online], Onet Kultura, 4 października 2022 [dostęp 2024-03-29] (pol.).
- ↑ Rosyjskie media podsycają nienawiść wobec Ukrainy. Piszą o "szaleństwie nazizmu" [online], Onet Kultura, 8 kwietnia 2022 [dostęp 2024-03-29] (pol.).
- ↑ Robert Coalson , 'Military Brainwashing': Russian State TV Pulls Out The Stops To Sell Kremlin's Narrative On The War In Ukraine, „Radio Free Europe/Radio Liberty”, 31 marca 2022 [dostęp 2024-04-02] (ang.).
- ↑ Robert Coalson , 'Military Brainwashing': Russian State TV Pulls Out The Stops To Sell Kremlin's Narrative On The War In Ukraine, „Radio Free Europe/Radio Liberty”, 31 marca 2022 [dostęp 2024-04-02] (ang.).
- ↑ Robert Coalson , 'Military Brainwashing': Russian State TV Pulls Out The Stops To Sell Kremlin's Narrative On The War In Ukraine, „Radio Free Europe/Radio Liberty”, 31 marca 2022 [dostęp 2024-03-30] (ang.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-29] .
- ↑ Ulubienica Putina grozi: "Rosja musi iść na całość w Ukrainie". Pojawiła się też Polska [online], Onet Wiadomości, 5 czerwca 2023 [dostęp 2024-03-29] (pol.).
- ↑ W rosyjskich mediach planują zabijanie na wielką skalę. Chcą oszczędzić tylko jednego człowieka [online], Onet Kultura, 23 stycznia 2023 [dostęp 2024-03-29] (pol.).
- ↑ maw, Międzynarodowy Trybunał Karny wydał nakaz aresztowania Władimira Putina [online], Newsweek, 17 marca 2023 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ Szymon Zaręba , Władimir Putin objęty nakazem aresztowania przez Międzynarodowy Trybunał Karny [online], pism.pl, 20 marca 2023 [dostęp 2024-03-30] .
- ↑ https://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/analizy/2023-03-20/rosyjskie-reakcje-na-list-gonczy-mtk-za-putinem
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-03-29] .
- ↑ Na liście pierwszego pakietu sankcji UE czołowi rosyjscy politycy i dowódcy [online], www.pap.pl, 24 lutego 2022 [dostęp 2024-03-30] .
- ↑ Wielka Brytania nałożyła sankcje na 50 osób i firm wspierających wojnę na Ukrainie [online], belsat.eu [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- Rosyjscy dziennikarze
- Rosyjscy propagandyści
- Odznaczeni Orderem „Za zasługi dla Ojczyzny”
- Odznaczeni Orderem Aleksandra Newskiego (Federacja Rosyjska)
- Odznaczeni Orderem Honoru (Federacja Rosyjska)
- Odznaczeni Orderem Przyjaźni (Federacja Rosyjska)
- Rosjanie pochodzenia ormiańskiego
- Ludzie urodzeni w Krasnodarze
- Rosyjskie osoby na czarnej liście UE
- Urodzeni w 1980