Przejdź do zawartości

Maria Ohisalo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Ohisalo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1985
Helsinki

Minister spraw wewnętrznych Finlandii
Okres

od 6 czerwca 2019
do 19 listopada 2021

Przynależność polityczna

Liga Zielonych

Poprzednik

Kai Mykkänen

Następca

Krista Mikkonen

Minister środowiska i zmiany klimatu Finlandii
Okres

od 7 czerwca 2022
do 20 czerwca 2023

Przynależność polityczna

Liga Zielonych

Poprzednik

Emma Kari

Następca

Kai Mykkänen

Maria Karoliina Ohisalo (ur. 8 marca 1985 w Helsinkach[1]) – fińska polityk, badaczka i samorządowiec, posłanka do Eduskunty, od 2019 do 2023 przewodnicząca Ligi Zielonych, w latach 2019–2021 i 2022–2023 minister, deputowana do Parlamentu Europejskiego X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła nauki społeczne na Uniwersytecie Helsińskim (2009). Na tej samej uczelni w tej samej dziedzinie uzyskiwała magisterium (2011) i doktorat (2017)[1]. Pracowała przy różnych projektach badawczych, m.in. na Uniwersytecie Wschodniej Finlandii[1][2].

Dołączyła do Ligi Zielonych. W latach 2013–2014 była współprzewodniczącą jej organizacji młodzieżowej ViNO. W 2015 objęła funkcję wiceprzewodniczącej partii[1]. W 2017 została radną regionu Uusimaa i radną miejską Helsinek. W latach 2017–2019 wchodziła w skład zarządu miejskiego fińskiej stolicy[2]. W wyborach w 2019 po raz pierwszy uzyskała mandat posłanki do Eduskunty[3]. Z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję w 2023[4].

6 czerwca 2019 objęła urząd ministra spraw wewnętrznych w koalicyjnym rządzie Anttiego Rinne[5]. Została też jedynym kandydatem na funkcję przewodniczącego Ligi Zielonych[6]. Objęła ją również w czerwcu 2019[7]. 10 grudnia 2019 ponownie mianowana ministrem spraw wewnętrznych, dołączyła wówczas do nowo utworzonego gabinetu Sanny Marin[8].

W listopadzie 2021 odeszła z rządu w związku z urlopem macierzyńskim[9]. W czerwcu 2022 powróciła w skład gabinetu, obejmując w nim urząd ministra środowiska i zmiany klimatu[10]. Funkcję tę pełniła do czerwca 2023. W tym samym miesiącu na czele partii zastąpiła ją Sofia Virta[11]. W 2024 została wybrana do Europarlamentu X kadencji[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Profil na stronie Eduskunty. [dostęp 2019-06-10]. (fiń.).
  2. a b Maria Ohisalo: Minister of the Interior. valtioneuvosto.fi. [dostęp 2019-06-10]. (ang.).
  3. Eduskuntavaaleissa 2019 valitut kansanedustajat. eduskunta.fi, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2021-10-09]. (fiń.).
  4. Parliamentary Elections 2023: Results: Whole country: Elected. vaalit.fi. [dostęp 2023-04-03]. (ang.).
  5. Government of Prime Minister Rinne appointed. valtioneuvosto.fi, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-10]. (ang.).
  6. Maria Ohisalo nousemassa vihreiden puheenjohtajaksi: „Kisa oli avoin kaikille ja olen tottunut kisaamaan”. yle.fi, 12 maja 2019. [dostęp 2019-06-10]. (fiń.).
  7. Maria Ohisalo vihreiden puheenjohtajaksi: En pelkää trolleja, en pelkää natseja. yle.fi, 15 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-15]. (fiń.).
  8. Government of Prime Minister Marin appointed. valtioneuvosto.fi, 10 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-10]. (ang.).
  9. Vihreiden ministerit vaihtuivat: Krista Mikkonen nimitettiin sisäministeriksi, Emma Kari ympäristöministeriksi. aamulehti.fi, 19 listopada 2021. [dostęp 2021-12-14]. (fiń.).
  10. Maria Ohisalo aloittaa tänään ympäristö- ja ilmasto­ministerinä. is.fi, 7 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-09]. (fiń.).
  11. Greens elect Sofia Virta as new party leaderd. yle.fi, 10 czerwca 2023. [dostęp 2023-10-27]. (ang.).
  12. Joona Aaltonen, Alli Hallonblad, Hanna Mahlamäki: Vaalit olivat nuorten naisten juhla – Tässä ovat Suomen 15 uutta meppiä. hs.fi, 9 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-09]. (fiń.).