Przejdź do zawartości

Mariusz Pilis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mariusz Pilis
Zawód

reżyser
scenarzysta filmowy
dziennikarz

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Mariusz Arkadiusz Pilis – polski reżyser, scenarzysta filmowy, dziennikarz i korespondent wojenny, autor filmów dokumentalnych[1]. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Zawierciu. W 1987 ukończył Technikum Hutnicze im. St. Staszica w Zawierciu. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1987–1992. Czynnie zaangażowany w działalność opozycji antykomunistycznej. 1987/89 członek NZS i Komisji Uczelnianej NZS Uniwersytetu Jagiellońskiego[potrzebny przypis]. Autor filmów dokumentalnych o Kaukazie, Rosji, Azji Środkowej i Bliskim Wschodzie[1]. Współpracownik wielu telewizji, m.in. TVP, TVN, duńskiej TV2, holenderskiej VPRO oraz brytyjskich BBC i Channel 4[1]. Pracował jako korespondent TVP na Ukrainie[1]. Pomysłodawca i pierwszy dyrektor TVP Info[1]. Autor filmu dokumentalnego List z Polski ukazującego międzynarodowe tło katastrofy smoleńskiej. Był to pierwszy polski dokument o Katastrofie Smoleńskiej[potrzebny przypis]. List z Polski powstał na zamówienie holenderskiej telewizji publicznej VPRO, gdzie został wyemitowany w październiku 2010. Film nigdy nie miał premiery w Polsce. W internecie miał ponad 4 miliony odsłon.[potrzebny przypis]. Na podstawie wywiadów przeprowadzonych na potrzeby filmu powstała książka List z Polski[2]. W marcu 2013 powstał - Bunt Stadionów, który w internecie miał ponad 1,5 miliona odsłon. Nigdy nie doczekał się premiery telewizyjnej w Polsce. Poprzez obserwację środowisk kibiców piłkarskich w Polsce film opowiada o buncie młodego pokolenia i jego wpływie na sytuację polityczną i społeczną w kraju[potrzebny przypis]. W 2014 Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich nagrodziło film i reżysera Pierwszą Nagrodą im. St. Żeromskiego za najlepszy film dokumentalny o problematyce społecznej[3]. W 2018 jego dokument „Teraz i w godzinę śmierci” został nominowany w kategorii „najlepszy film”, do prestiżowej nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Katolickich „Mirabile Dictu” – nazywanym katolickim Oscarem[4]

Od stycznia do września 2016 był dyrektorem Telewizyjnej Agencji Informacyjnej[5].

W 2017 tworzył w PAP jako Redaktor Naczelny, Redakcję Opinii i Komentarzy[6]. W tym samym roku został członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[7].

W 2018/2019 – współtwórca i lider projektu INFO WILNO – Polskiej Telewizji Lokalnej dla Polaków na Wileńszczyźnie, projektu rządu Rzeczypospolitej Polskiej który przyjął później nazwę TVP WILNO[8].

W 2020 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[9].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Allah Akbar znaczy Bóg jest wielki (debiut reżyserski) (1995) (Czeczenia) – reżyseria i scenariusz
  • ...albo śmierć (1996) (Czeczenia) – reżyseria i scenariusz
  • Pocztówka z Samaszek (1996) (Czeczenia) – reżyseria
  • Cena prawdy (2001) (Kaukaz, Czeczenia) – reżyseria i scenariusz, producent
  • Wesele w kołchozie „Komunizm” (2002) (Tadżykistan) – reżyseria i scenariusz, producent
  • Gruzja – zabić prezydenta (2002) (Gruzja) – reżyseria i scenariusz, producent
  • Barbarzyńcy (2002) (Afganistan, Pakistan, Katar, Azerbejdżan, Gruzja) – reżyseria i scenariusz
  • Gorbaczow w Szwajcarii (2002) (Kirgistan) – reżyseria i scenariusz
  • Urodziny Prezydenta (2002) (Azerbejdżan) – reżyseria i scenariusz
  • Gra w Irak cz.1 i cz.2 (2003) – reżyseria i scenariusz
  • The Smell of Paradise (Zapach raju) (2004) – reżyseria i scenariusz, producent
  • Sen (2004) (Czeczenia) – reżyseria i scenariusz
  • Dzień zwycięstwa (2005) (Czeczenia) – reżyseria i scenariusz, producent
  • Dżihad – cztery odcinki (2005) reżyseria i scenariusz, producent
  • Chechnya – The Dirty War (Czeczenia – brudna wojna) (2005)[10] – reżyseria i scenariusz, producent
  • Exit Afghanistan („Wyjść z Afganistanu”) (2010)[11] – reżyseria i scenariusz, producent
  • Brief uit Polen (List z Polski) (2010) – reżyseria i scenariusz, producent
  • Futbol i kraty (2012) – reżyseria i scenariusz, producent
  • Bunt stadionów (2013) – reżyseria i scenariusz, producent
  • Teraz i w godzinę śmierci – (2017)[12] – scenariusz i reżyseria, producent
  • Sprawiedliwość (2020) – scenariusz, reżyseria, producent
  • Skrzywdzeni. O Polakach i Żydach (2021) – reżyseria, scenariusz, producent
  • Węgry. Ukryty Płomień (2021) – reżyseria, scenariusz, producent
  • Litwa. W Cieniu Wieży – (2021) – scenariusz, producent
  • Po Co Nam Ten Przekop (2021) – reżyseria, scenariusz, producent
  • Ukraina. Rok Wojny (2022) – scenariusz, reżyseria, producenty
  • Biełsat. Misja Wolność – (2023) – reżyseria, scenariusz, produkcja
  • 2021-2023 – seria 36 filmów dokumentalnych „PEŁNY OBRAZ” (tematyka Current Affairs) – producent
  • 2022/23 – Korona Gór Polski – seria telewizyjna

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Mariusz Pilis. literatura.gildia.pl. [dostęp 2011-05-08]. (pol.).
  2. List z Polski, Mariusz Pilis, Artur Dmochowski. zysk.com.pl. [dostęp 2011-05-08]. (pol.).
  3. a b Nagrody SDP 2013. sdp.pl, 30 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-30].
  4. Katolicka Agencja Informacyjna KAI, Polski film powalczy o „katolickiego Oscara” [online] [dostęp 2019-04-16].
  5. Były szef TAI Mariusz Pilis żegna się z Telewizją Polską. wirtualnemedia.pl, 2016-08-24. [dostęp 2016-08-24].
  6. Mariusz Pilis redaktorem naczelnym redakcji opinii i komentarzy PAP [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-04-16] (pol.).
  7. t, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich [online], sdp.pl [dostęp 2019-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-17] (ang.).
  8. Ilona Lewandowska, Mariusz Pilis: chciałbym, żeby język polski na Litwie zajął... [online], Kurier Wileński, 31 grudnia 2018 [dostęp 2019-04-16] (ang.).
  9. M.P. z 2020 r. poz. 821.
  10. Dispatches: Chechnya – The Dirty War. documentaryheaven.com. [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
  11. Exit Afghanistan. documentaryheaven.com. [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
  12. „Teraz i w godzinę śmierci”: Zwiastun filmu o różańcu [online], Stowarzyszenie Filmowców Polskich, 20 kwietnia 2017 [dostęp 2017-06-08].
  13. Magdalena B. Król, Finansowanie festiwali muzyki poważnej na przykładzie Międzynarodowego Festiwalu „Muzyka w Starym Krakowie” w latach 2011–2020, „Zarządzanie w Kulturze”, 21 (1), 2020, s. 19–37, DOI10.4467/20843976zk.20.003.12037, ISSN 1896-8201 [dostęp 2021-01-04].
  14. Redakcja, Mariusz Pilis otrzymuje Główną Nagrodę Wolności Słowa [online], SDP, 25 czerwca 2020 [dostęp 2021-01-04] (pol.).
  15. Informacja o przyznanych nagrodach na XVI Ogólnopolskim Niezależnym Przeglądzie Form Dokumentalnych – NURT 2010 w Kielcach. nurt.kck.com.pl. [dostęp 2011-05-08]. (pol.).
  16. Nagrody SDP 2002. sdp.pl. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-10)]. (pol.).
  17. „Cena prawdy” zwycięzcą festiwalu „U siebie”. stopklatka.pl. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-24)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]