Przejdź do zawartości

Okręty podwodne projektu 667BDR

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne projektu 667BDR
Ilustracja
Rodzaj okrętu

SSBN

Kraj budowy

 ZSRR

Projekt

Rubin

Stocznia

Zakład 402, Siewierodwińsk

Zbudowane

czternaście

Użytkownicy

 Marynarka Wojenna ZSRR
 MW Rosji

Typ poprzedzający

projekt 667BD

Typ następny

projekt 667BDRM

Służba w latach

od 1976

Uzbrojenie:
16 R-29R SLBM
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


4 533 mm
2 400 mm

Wyrzutnie rakietowe

16 SLBM

Sensory

sonar:
• nawigacyjny: Szmil
• bojowy: Rubikon

Wyposażenie

• zarządzanie walką: Almaz-BDR
• nawigacja; Tobol-M-1 / Tobol-M-2

Załoga

130 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

10.600 m³

• w zanurzeniu

13.000 m³

Zanurzenie testowe

400 m

Długość

155 m

Szerokość

12 m

Napęd:
2 reaktory, 60.000 KM
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13 w
25 w

Okręty podwodne projektu 667BDR Kalmar (NATO: Delta III) – radzieckie okręty podwodne o napędzie atomowym, w ramach systemu rakietowego D-9R przenoszące szesnaście pocisków balistycznych klasy SLBM R-29R. Wybudowano czternaście jednostek tego projektu.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Wymagania dla nowego projektu 667BDR zostały ustalone w roku 1972, zaś sam projekt jednostek tego typu został opracowany w biurze konstrukcyjnym Rubi (Centralne Biuro Konstrukcyjne Wyposażenia Marynarki Wojennej). Okręty tego projektu wyposażone są w 16 pocisków balistycznych R-29R - pierwsze radzieckie morskie pociski wyposażone w głowice MIRV. W odróżnieniu od poprzednich projektów serii 667, okręty typu 667BDR mogą odpalić salwę pocisków w dowolnej konfiguracji i liczbie. Na okrętach tych zainstalowany został system zarządzania walką Almaz-BDR, kontrolujący system torpedowy oraz wykonywane przez okręt manewry bojowe. Okręty te wyposażone zostały pierwotnie w bezwładnościowy system nawigacyjny Tobol-BD, zamieniony następnie na system Tobol-M-1, a ostatecznie na Tobol-M-2. System akustyczny tych okrętów składa się sonaru nawigacyjnego Szmil, bojowym zaś system akustycznym jest system Rubikon, który zastąpił używany na okrętach projektu 667BD pakiet Kercz.

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy okręt projektu 667BDR wszedł do służby w 1976 r., do roku zaś 1982 w stocznia w Siewierodwińsku wybudowała łącznie 14 jednostek tego typu. Uzbrojone jednostki projektu odbywały służbę w bazach Jagielnaja oraz Olenia w ramach Floty Północnej, od 1990 roku natomiast - w ramach rosyjskiej Floty Pacyfiku - w bazie Rybaczij na Kamczatce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Frank von Hippel, Oleg Bukharin, Timur Kadyshev, Eugene Miasnikov, Pavel Podvig: Russian Strategic Nuclear Forces. The MIT Press, 2004. ISBN 0-262-66181-0.