Przejdź do zawartości

Olaf Ditlev-Simonsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olaf Ditlev-Simonsen
Pełne imię i nazwisko

Olaf Christian Ditlev-Simonsen, Jr.

Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1897
Dypvåg

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1978
Oslo

Obywatelstwo

Norwegia

Informacje klubowe
Klub

Kongelig Norsk Seilforening, IF Ready

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Berlin 1936 żeglarstwo
(klasa 8 metrów)

Olaf Christian Ditlev-Simonsen, Jr. (ur. 2 stycznia 1897 w Dypvåg, zm. 19 lutego 1978 w Oslo) – norweski biznesmen, sportowiec i działacz sportowy, olimpijczyk, zdobywca srebrnego medalu w regatach na letnich igrzyskach olimpijskich w 1936 roku w Berlinie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako drugi z dziewięciorga dzieci armatora Olafa i Magdaleny z domu Pedersen. W 1902 roku rodzina przeprowadziła się do Kristianii, gdzie w 1917 roku ukończył Handelsgymnasium. Rozpoczął następnie pracę w rodzinnym przedsiębiorestwie, a w 1936 roku założył swoją własną firmę[1]. Zasiadał we władzach branżowych organizacji, m.in. Norges Rederiforbund, w czasie II wojny światowej przebywał w Szwecji zarządzając tamtejszym oddziałem Nortraship, zaś w latach 1946–1949 przewodził radzie nadzorczej Det Norske Veritas[1][2].

Otrzymał Order Świętego Olafa, Order Lwa Finlandii, Order Wazów, Order Gwiazdy Polarnej, Order Zasługi Republiki Włoskiej, Order Oranje-Nassau oraz Order Danebroga[1][2][3].

Brat Johna, wuj Halfdana, również żeglarzy-olimpijczyków, a także wuj Pera, burmistrza Oslo, parlamentarzysty i ministra obrony[4].

W wieku jedenastu lat związał się z klubem IF Ready, interesując się skokami narciarskimi i tenisem, największe sukcesy odnosząc jednak wraz z braćmi w bandy. Pierwsze mistrzostwo kraju zdobył w 1913 roku, do 1927 roku zbierając łącznie jedenaście tytułów[1][5]. W zwycięskim siedmioosobowym zespole w 1925 roku występował wraz z czterema braćmi[1][6].

Grał także w piłkę nożną i w latach 1915–1916 wystąpił w pięciu spotkaniach norweskiej reprezentacji w piłce nożnej strzelając jedną bramkę[7].

Pochodząc z rodziny związanej z morzem, zainteresował się również żeglarstwem i odnosił sukcesy zarówno w regatach krajowych, jak i zagranicznych[1]. Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936 zdobył srebro w żeglarskiej klasie 8 metrów. Załogę jachtu Silja tworzyli również Lauritz Schmidt, Hans Struksnæs, Nordahl Wallem, John Ditlev-Simonsen i Jacob Tullin Thams.

Zasiadał m.in. we władzach Kongelig Norsk Seilforening, Norges Tennisforbund i Norges Fotballforbund[1]. W latach 1948–1966 był norweskim członkiem MKOl, na którym to stanowisku zastąpił go kuzyn Jan Staubo[1][8]. Był również przewodniczącym komitetu organizacyjnego Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1952[1][9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i O Ditlev-Simonsen. snl.no. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-23)]. (norw.).
  2. a b Hvem er Hvem? / 1973. runeberg.org. s. 125. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (norw.).
  3. Kongens Fortjenstmedalje i gull. kongehuset.no. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-03)]. (norw.).
  4. Per Ditlev-Simonsen. snl.no. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-27)]. (norw.).
  5. Ready - en bauta i norsk idrett. ready.no. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-03)]. (norw.).
  6. 4 BRØDRE PÅ STABÆK. bandyforbundet.no. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-15)]. (norw.).
  7. Olav Jr. Ditlev-Simonsen. fotball.no. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-03)]. (norw.).
  8. Members. olympic.org. s. 25. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-25)]. (ang.).
  9. Oslo 1952 – 6th Olympic Winter Games. olympic.org. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-18)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]