Przejdź do zawartości

Oleg Basiłaszwili

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oleg Basiłaszwili
Олег Валерианович Басилашвили
Ilustracja
Imię i nazwisko

Oleg Walerianowicz Basiłaszwili

Data i miejsce urodzenia

26 września 1934
Moskwa, ZSRR

Zawód

aktor

Współmałżonek

Galina Mszanska

Odznaczenia
Zasłużony Artysta RFSRR Ludowy Artysta RFSRR Ludowy Artysta ZSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Oleg Walerianowicz Basiłaszwili, ros. Олег Валерианович Басилашвили; ur. 26 września 1934 w Moskwie) – rosyjski aktor teatralny i filmowy, pochodzenia gruzińskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Waleriana Basiłaszwilego, rektora moskiewskiej politechniki i nauczycielki Iriny Iljinskiej. Po rozpoczęciu wojny w 1941, Oleg wraz z rodziną przeniósł się do Gruzji, gdzie mieszkał pod opieką dziadka i uczęszczał do szkoły.

Oleg Basiłaszwili jako dziecko

Po zakończeniu wojny powrócił do Moskwy, ukończył szkołę średnią, a w 1956 szkołę aktorską, działającą przy MChaT. Tam poznał swoją pierwszą żonę – Tatjanę Doroninę, z którą występował na deskach petersburskiego teatru Bolszoj. Grał na tej scenie obok najwybitniejszych aktorów rosyjskich tego okresu, zdobywając sławę rolami w sztukach Czechowa i Gorkiego.

W filmie zadebiutował w 1956 rolą narzeczonego w obrazie Niewiesta, w reżyserii Grigorija Nikulina. Sławę jako aktor filmowy zyskał znacznie później, występując w filmach Eldara RiazanowaBiurowy romans (1977) i Dworzec dla dwojga (1983). Największą liczbę nagród na międzynarodowych festiwalach filmowych przyniosła mu rola w Jesiennym maratonie, zrealizowanym przez Gieorgija Daneliję w 1979. Od lat 80. występował w filmach Szachnazarowa, w tym w komedii Sny (1993), w którym zagrał kilka ról, w tym producenta filmów pornograficznych i gwiazdę rocka.

W roku 1990 zdobył mandat do Dumy w okręgu leningradzkim, stając się zwolennikiem Borysa Jelcyna i Anatolija Sobczaka, potem przystąpił do Sojuszu Sił Prawicowych. W 2000 porzucił karierę polityczną i powrócił do aktorstwa. Kolejny sukces przyniosła mu rola Wolanda w telewizyjnej adaptacji Mistrza i Małgorzaty (reż. Władimir Bortko). 26 lutego 2022 podpisał list rosyjskich artystów, domagających się od władz Federacji Rosyjskiej zaprzestania działań wojennych przeciwko Ukrainie[1]

Był dwukrotnie żonaty. Małżeństwo z Tatjaną Doroniną skończyło się w 1966 rozwodem. Drugą żoną aktora jest dziennikarka Galina Mszanska.

Filmografia (wybór)

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]