Przejdź do zawartości

Paolo Giovio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paolo Giovio
Ilustracja
Portret Joviusa, autorstwa Cristofana dell’Altissima
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

9 lub 21 kwietnia 1483
Como

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 1552
Florencja

Biskup Nocery
Okres sprawowania

1528-1543

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

13 stycznia 1528

Paolo Giovio (także Jovius; ur. 9[1] lub 21 kwietnia[2] 1483 w Como, zm. 11 grudnia 1552 we Florencji[1]) – włoski historyk[3], biskup Nocery[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował medycynę w Padwie i uzyskał tytuł doktora[1]. Po studiach podróżował po Europie, gdzie poznał wielu książąt[3]. W czasie tych podróży poznał papieża Leona X, który sprowadził Giovio do Rzymu[1]. Wkrótce potem zaczął interesować się historią i opisał ekspedycję Karola VIII Walezjusza do Włoch i podbój Neapolu[1]. Gdy papież zapoznał się z tą pracą, był tak zachwycony, że uczynił Joviusa profesorem retoryki na uniwersytecie w Rzymie[1]. 13 stycznia 1528 został konsekrowany jako biskup Nocery[2]. Klemens VII zdecydował się na nadanie mu biskupstwa, w ramach rekompensaty strat, jakie poniósł Giovio, podczas podboju Rzymu[1]. Podczas pontyfikatu Pawła III starał się u papieża o przeniesienie do rodzinnego Como, lecz gdy to się nie udało, w 1543 opuścił diecezję Nocere i udał się do Como[1]. W 1549 udał się do Florencji, gdzie pracował nad swoimi dziełami historycznymi do swojej śmierci w 1552[3].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Historiarum sui temporis libri XLV[3]
  • Commentario de le cose de’ Turchi[3]
  • Elogia veris clarorum virorum[3]
  • Vitae virorum illustrium[1]
  • Lettere volgari[1]
  • Dialogi de viris et foeminis aetate nostra florentibus[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Paulus Jovius. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-05-11]. (ang.).
  2. a b c Bishop Paolo Giovio. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-05-11]. (ang.).
  3. a b c d e f Giòvio, Paolo. l'Enciclopedia Italiana. [dostęp 2013-05-11]. (wł.).
  4. Nicholl 2006 ↓, s. 25–26.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]