Przejdź do zawartości

Papirus 97

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
P. Chester Beatty XVII
Papirus 97 (GA)
ilustracja
Data powstania

VI/VII wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

(GA)

Zawartość

Ewangelia Łukasza 14 †

Język

grecki

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Miejsce przechowywania

Chester Beatty Library

Papirus 97 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI lub VII wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Łukasza.

Zachowały się tylko fragmenty Ewangelii Łukasza (14,7-14)[1].

Tekst fragmentu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Aland umieścił rękopis na liście greckich rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 97[2].

Rękopis datowany jest przez INTF na VI/VII wiek[1].

Jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27, UBS4).

Obecnie przechowywany jest w Chester Beatty Library (P. Chester Beatty XVII) w Dublinie[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 102. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.