Przejdź do zawartości

Patty Loverock

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patty Loverock
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1953
Vancouver

Wzrost

173 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska panamerykańskie
srebro Meksyk 1975 bieg na 100 m
brąz Meksyk 1975 sztafeta 4 × 100 m
Igrzyska Wspólnoty Narodów
srebro Edmonton 1978 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
brąz Edynburg 1970 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Uniwersjada
brąz Rzym 1975 bieg na 100 m

Patricia Elaine „Patty” Loverock (ur. 21 lutego 1953 w Vancouver[1]) – kanadyjska lekkoatletka, sprinterka, medalistka igrzysk panamerykańskich i igrzysk Wspólnoty Narodów, olimpijka.

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Joan Hendry, Joyce Sadowick, Loverock i Stephanie Berto) oraz odpadła w półfinałach biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu[2]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1971 w Cali zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i 8. miejsce w biegu na 200 metrów, a w biegu na 100 metrów odpadła w eliminacjach[3]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów. 8. miejsce w biegu na 200 metrów i odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch[2].

Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów i brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Marjorie Bailey, Loverock, Joanne McTaggart i Joyce Yakubowich) na igrzyskach panamerykańskich w 1975 w Meksyku[4]. Na uniwersjadzie w 1975 w Rzymie zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów[5]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w półfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Startując w reprezentacji Ameryk zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (wraz z Jamajkami Leleith Hodges i Jacqueline Pusey oraz Kubanką Silvią Chivás) w zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[6].

Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Angela Bailey, Margaret Howe, Marjorie Bailey i Loverock) oraz zajęła 6. miejsce w biegu na 100 metrów i 7. miejsce w biegu na 200 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton[2].

Loverock zdobyła również dwa medale w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Konferencji Pacyfiku: srebrny w 1973 i brązowy w 1977[7].

W 1978 w College Park ustanowiła halowy rekord świata w biegu na 60 jardów czasem 6,78 s[7].

Była mistrzynią Kanady w biegu na 100 metrów w 1970, 1972, 1975, 1976 i 1978 oraz w biegu na 200 metrów w 1970, 1973, 1976 i 1978[8].

Była kilkukrotną rekordzistką Kanady w biegu na 100 metrów do czasu 11,1 s (pomiar ręczny, 16 maja 1976 w Irvine) i 11,34 s (pomiar automatyczny, 8 października 1978 w Montrealu), w biegu na 200 metrów do czasu 22,6 s (pomiar ręczny, 30 maja 1976 w Quebecu) i 23,03 s (pomiar automatyczny, 26 lipca 1976 w Montrealu) oraz w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 43,17 s (30 lipca 1976 w Montrealu)[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Patty Loverock [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  2. a b c Patricia Loverock [online], thecgf.com [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  3. Pan-American Games, Cali, Colombia 1971 [online], atfs.org, s. 17–18, 20 [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  4. Pan-American Games, Mexico City, Mexico 1975 [online], atfs.org, s. 15, 20 [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  5. World Students Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  6. 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 86 [dostęp 2020-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  7. a b Patty Loverock [online], British Columbia Sports Hall of Fame [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  8. Canadian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-15] (ang.).
  9. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 211, 220 i 358. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).