Przejdź do zawartości

Pic du Canigou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pic du Canigou
Ilustracja
Widok na Pic du Canigou z miejscowości Céret
Państwo

 Francja

Położenie

Vernet-les-Bains

Pasmo

Pireneje

Wysokość

2784 m n.p.m.

Pierwsze wejście

1280
Piotr III Wielki

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Pic du Canigou”
Ziemia42°31′07,518″N 2°27′24,116″E/42,518755 2,456699

Pic du Canigou (kat. Canigó) – szczyt w Pirenejach, w paśmie Pirenejów Wschodnich. Położony jest w południowej Francji, w departamencie Pireneje Wschodnie, około 20 km od granicy z Hiszpanią. Wznosi się na wysokość 2784 m n.p.m.[1]

Ksiądz Gerwazy z Tilbury (ok. 1150 – 1234) pisał o tej górze w Liber de mirabilibus mundi twierdząc, że na jej szczycie znajduje się czarne jezioro o niezmierzonej głębi, będące siedliskiem demonów. Kamień wrzucony do wody miał budzić ich wielki gniew i woda wówczas gwałtownie się burzyła. Pierwsze wejście na Canigou przypisuje się królowi Aragonii Piotrowi III w 1280 r. Według relacji XIII-wiecznego kronikarza franciszkańskiego, Fra Salimbene, król ujrzał wówczas smoka wylatującego z jeziora na tej górze[2].

Latem 1931 r., w trakcie badań nad pasterstwem pirenejskim, szczyt zdobyła polska etnografka Zofia Hołub-Pacewiczowa[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Atlas Routier France 2014. Michelin, 2014, s. 342. ISBN 978-2-06-719261-4. (fr.).
  2. Jacek Kolbuszewski: Od Filipa V Macedońskiego do Horacego de Saussure’a, od Horacego do Albrechta Hallera. O dziejach poznawania i zdobywania gór [w:] "Góry. Literatura. Kultura" Tom 9 (2015), Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 11-50
  3. Zofia Hołub-Pacewiczowa. Przez Pireneje od morza do oceanu. „Wierchy. Rocznik poświęcony górom i góralszczyźnie”. R. XIV, s. 25-68, 1936. Polskie Towarzystwo Tatrzańskie w Krakowie.