Przejdź do zawartości

Piotr Bałczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Bałczewski
Państwo działania

 Polska

Miejsce urodzenia

Łódź

Prof. dr hab. nauk chemicznych
Specjalność: chemia heteroorganiczna
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Pełnione funkcje
CBMiM PAN

Kierownik Pracowni

Okres zatrudn.

od 2001

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie

Kierownik katedry

Okres zatrudn.

od 2012

Polskie Towarzystwo Chemiczne

Wiceprezes

Okres zatrudn.

2013-2018

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Piotr Michał Bałczewski (ur. w Łodzi) – polski chemik, prof. dr hab. nauk chemicznych, specjalista w dziedzinie chemii organicznejheteroorganicznej.

Życiorys naukowy

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent XXVI Liceum Ogólnokształcącego im. K.K. BaczyńskiegoŁodzi. W 1979 r. ukończył z wyróżnieniem studia łączone na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej oraz w Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych PAN w Łodzi, uzyskując dyplom magistra inżyniera ze specjalnością: Chemia i Technologia Organiczna oraz specjalizacją: Lekka Synteza Organiczna.

W latach 1979–1982 r. odbył studia doktoranckieInstytucie Chemii Organicznej PANWarszawie[1], a w 1985 r. uzyskał stopień doktora (CBMiM PAN w Łodzi) broniąc pracy doktorskiej pt. „Fosfoniany zawierające grupy siarko– i krzemoorganiczne – synteza i przemiany”[1]. W latach 1989–1991 odbył owocny w naukowe publikacje staż podoktorski na University of ManchesterWielkiej Brytanii, któremu patronował prof. John Arthur Joule(inne języki)[1].

Od 1993 r. członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, w 2015 r. ponownie wybrany na stanowisko wiceprezesa[2].

W 1998 r. obronił pracę habilitacyjną w CBMiM PAN w Łodzi[1]. Tytuł profesora nauk chemicznych otrzymał w 2008 r.[1]

Jest autorem ponad 10 monograficznych opracowań z dziedziny chemii węgla, siarkifosforu, zgłoszeń patentowych krajowych i zagranicznych. Kierował lub współkierował 14 grantami (KBN, MNiI, MEiN, MNiSzW, NCN). Aktywny recenzent prac habilitacyjnych oraz doktorskich, dorobków naukowych, w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych. Ekspert krajowy i zagraniczny we wszystkich konkursach MNiSzW, NCN, NCBiR oraz POIG. Zapraszany z wykładami na krajowe i zagraniczne konferencje, jednocześnie organizator i członek komitetów organizacyjnych i naukowych konferencji krajowych i zagranicznych. Ostatnim dużym osiągnięciem było opracowanie nowych modyfikacji reakcji cyklizacji typu Bradshera i Friedela–Craftsa, z których ta ostatnia w 2012 roku została wyróżniona przez redakcję czasopisma “Synfacts-Highlights in Current Synthetic Organic Chemistry”.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma trójkę dzieci[potrzebny przypis].

Pełnione funkcje[3]

[edytuj | edytuj kod]
  • Od 2001 – kierownik Pracowni Chemii Metalo– i Metaloidoorganicznej, w Zakładzie Chemii Heteroorganicznej CBMM PAN.
  • Od 2012 r. – kierownik katedry Badań Strukturalnych i Materiałowych Uniwersytetu Humanistyczno–Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie[4]
  • funkcje w PTChem:
    • 1993 – członek Sekcji Chemii Heteroorganicznej
    • 1999 – członek Prezydium Zarządu Głównego PTChem
    • 1999–2003 – Przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych
    • 2001–2003 – Wiceprezes
    • 2010–2012 – Wiceprezes
    • 2012–2014 – członek Sekcji Chemii Medycznej
    • 2013 – członek Komisji Terminologii Chemicznej
    • 2013–2018 – I wiceprezes

Ważniejsze nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Zainteresowania badawcze

[edytuj | edytuj kod]
  1. chemia organiczna i heteroorganiczna (związki siarki, fosforu, i krzemu),
  2. chemia materiałowa dla optoelektroniki,
  3. nowe syntetyczne metodologie w chemii organicznej (np. nowe warianty reakcji hetero–Friedela–Craftsa/Bradshera, rodniki fosfonianowe)
  4. IV rz. sole heteroniowe i ciecze jonowe oraz ich zastosowania w medycynie oraz rolnictwie
  5. chemia ekotoksyklogiczna,
  6. chemia rodników, karboanionówkarbokationów ,
  7. synteza z udziałem niekonwencjolnych źródeł energii (ultradźwięki, mikrofale, mechanochemia(inne języki))
  8. totalna synteza produktów naturalnych i związków czynnych biologicznie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Biogram [online] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-19].
  2. Władze PTChem, kadencja 2016 – 2018 [online], ptchem.pl [dostęp 2017-10-31].
  3. prof. dr hab. Piotr Bałczewski - Artykuły – Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych [online], cbmm.lodz.pl [dostęp 2015-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-12].
  4. Instytut » Kadra [online], ich.ujd.edu.pl [dostęp 2019-08-30].
  5. ARKIVOC Editorial Board of Referees [online], arkat-usa.org [dostęp 2017-10-31].
  6. Scientific editorial board [online], ceb.ajd.czest.pl [dostęp 2018-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-10] (ang.).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 grudnia 2013 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 556).
  8. Laureaci Medali PTChem [online], ptchem.pl [dostęp 2015-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-31].
  9. M.P. z 2021 r. poz. 546
  10. Rada Miejska w Łodzi, Uchwała w sprawie przyznania Nagrody Miasta Łodzi (Druk BRM Nr 44/2024) [online], 2 kwietnia 2024.