Przejdź do zawartości

Piotr Parczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Parczewski
ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

1590

Data śmierci

6 grudnia 1658

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1 września 1636[1]

Sakra biskupia

7 września 1636

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 września 1636

Konsekrator

Giovanni Battista Pamphili

Współkonsekratorzy

Ottavio Broglia
Benedetto Landi

Piotr Parczewski herbu Nałęcz (ur. ok. 1598 – zm. 6 grudnia 1658[2] lub 15 lutego 1659[3]) – biskup żmudzki od 9 grudnia 1649[2] i smoleński od 1636, sekretarz królewski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny prawosławnej. Po przejściu na katolicyzm wstąpił do seminarium wileńskiego, wysłany został do seminarium papieskiego w Braniewie. Naukę kontynuował na Akademii Wileńskiej, gdzie otrzymał w 1622 tytuł magistra nauk wyzwolonych i filozofii. Promowany na doktora teologii, wyświęcony na kapłana, został w 1628 prepozytem starodubowskim. W 1630 został mianowany administratorem diecezji smoleńskiej i archidiakonem smoleńskim. W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1632-1634 pozostał w oblężonym Smoleńsku. W 1635 Władysław IV Waza mianował go pierwszym biskupem smoleńskim. Udał się do Rzymu by uzyskać zatwierdzenie papieskie dla nowej diecezji, co nastąpiło 1 września 1636. Kilka dni później został konsekrowany na biskupa przez kardynała Giovanni Battista Pamphilj, który został papieżem Innocentego X w 1644 roku.

Jako biskup smoleński zwiększył liczbę parafii w swojej diecezji, przyczynił się do utworzenia kapituły smoleńskiej. Przeprowadził także synod diecezjalny.

W 1649 przeniesiony na biskupstwo żmudzkie, został mianowany prepozytem gieraniońskim. W 1651 przeprowadził wizytację diecezji i synod diecezjalny.

W czasie potopu szwedzkiego, 18 sierpnia 1655 podpisał akt poddania Wielkiego Księstwa Litewskiego królowi szwedzkiemu Karolowi X Gustawowi. 20 października podpisał akt unii szwedzko-litewskiej w Kiejdanach[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 318. (łac.)
  2. a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 304. (łac.)
  3. Ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce. Słownik biograficzny. Warszawa 1992, s. 159.
  4. Sławomir Koper, Wielcy zdrajcy. Od Piastów do PRL, Warszawa 2012, s.138.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]