Przejdź do zawartości

Piotr Rocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Rocki
Pełne imię i nazwisko

Piotr Robert Rocki

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1974
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 2020
Bytom

Wzrost

170 cm

Pozycja

napastnik/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1991 Polonez Warszawa
1991 Marcovia Marki
1992–1994 Polonia Warszawa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1994–1996 Polonia Warszawa 70 (9)
1996 Hetman Zamość 0 (0)
1997–2000 Górnik Zabrze 79 (9)
2000 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 3 (0)
2001–2002 Odra Wodzisław Śląski 51 (11)
2003–2004 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 28 (2)
2004–2005 Odra Wodzisław Śląski 24 (7)
2005–2008 Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 75 (14)
2008–2009 Legia Warszawa 16 (0)
2009–2010 Podbeskidzie Bielsko-Biała 22 (2)
2010–2012 Ruch Radzionków 58 (6)
2012–2013 GKS Tychy 30 (9)
2013–2014 Kolejarz Stróże 16 (1)
2014 Polonia Bytom 1 (0)
2014–2017 Ruch Radzionków
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Ruch Radzionków (asystent)
2019 Ruch Radzionków
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Piotr Rocki (ur. 11 stycznia 1974 w Warszawie, zm. 1 czerwca 2020 w Bytomiu[1]) – polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika oraz napastnika.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Przed przyjściem do Legii w 2008 grał w Polonezie Warszawa, MTS Marcovii Marki, Polonii Warszawa, Hetmanie Zamość, Górniku Zabrze, Odrze Wodzisław Śląski i Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski.

Przed sezonem 2008/2009 przyszedł do Legii Warszawa. W drugim spotkaniu dla stołecznego zespołu (20 lipca 2008) Rocki został bohaterem finału Superpucharu Polski – w 87. minucie spotkania zdobył bramkę na 2:1 w meczu z Wisłą Kraków, przypieczętowując tym samym zdobycie trofeum przez Legię. Rockiemu nie przedłużono kontraktu z Legią Warszawa. Po sezonie 2008/2009 „Rocky” odszedł ze stołecznego klubu. 30 czerwca 2009 roku popularny Rocky podpisał kontrakt z Podbeskidziem Bielsko-Biała występującym w I lidze. 28 lipca 2010 roku podpisał roczny kontrakt z Ruchem Radzionków[2].

W Odrze Wodzisław Śląski Piotr Rocki zasłynął jako zawodnik wykonujący oryginalne „cieszynki”[3] po strzeleniu bramki, np. po zdobyciu gola, w meczu przeciwko Wiśle Kraków odegrał Lajkonika, zaś przeciwko Lechowi Poznań udawał parowóz, biegając po całym boisku. Kiedy Odra Wodzisław została mistrzem jesieni trener Ryszard Wieczorek pasował Rockiego i kolegów z drużyny na „rycerzy jesieni”[4].

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

31 maja 2020 roku Rocki trafił w ciężkim stanie do szpitala po pęknięciu tętniaka mózgu. Dzień później zmarł w godzinach wieczornych[5]. Miał 46 lat. Po ceremonii pogrzebowej, urna z prochami piłkarza spoczęła na cmentarzu parafii św. Franciszka w Zabrzu.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był kibicem Legii Warszawa[4].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
  • Puchar Polski z Dyskobolią Grodziskiem Wielkopolskim (sezon 2006/07)
  • Puchar Ligi z Dyskobolią Grodziskiem Wielkopolskim (sezon 2006/07)”
  • Puchar Ligi z Dyskobolią Grodziskiem Wielkopolskim (sezon 2007/08)
  • Superpuchar Polski z Legią Warszawa (sezon 2008/09)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Piotr Rocki nie żyje. 90minut.pl, 2020-06-02. [dostęp 2020-06-02]. (pol.).
  2. Piotr Rocki piłkarzem Ruchu Radzionków [online], www.90minut.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  3. Leszek Jaźwiecki: Piotr Rocki wymyślił słynne cieszynki. Rocky 20 lat gra w ekstraklasie i I lidze. Dziennik Zachodni, 2012-11-23. [dostęp 2013-03-17].
  4. a b Wiele razy biłem się za Legię. Pod mostem w Łodzi zawsze była afera. weszlo.com, 2020-04-02. [dostęp 2020-06-02].
  5. Piotr Rocki nie żyje. Były piłkarz Groclinu, Odry i Legii miał 46 lat. Sport.pl. [dostęp 2020-06-02].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]