Przejdź do zawartości

Pochodne fenyloetyloaminy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Struktura chemiczna fenyloetyloamin.

Pochodne fenyloetyloaminy (zwane również po prostu fenyloetyloaminami) – duża grupa organicznych związków chemicznych, pochodnych fenyloetyloaminy. Zaliczają się do nich m.in. amfetamina i metylenodioksyfenyloetyloamina (wraz z pochodnymi) oraz duża grupa alkaloidów (m.in. tetrahydroizochinoliny, benzyloizochinoliny, protoberberyny, aporfiny, protopiny)[1].

Wiele z nich ma działanie psychoaktywne (stymulanty, psychodeliki, empatogeny), opierające się na zmianach poziomu monoamin, będących neuroprzekaźnikami w ośrodkowym układzie nerwowym. Inne, jak dopamina czy adrenalina (epinefryna), same są neurotransmiterami.

Część z nich została opisana przez Alexandra Shulgina w książce PiHKAL (Phenethylamines I Have Known And Loved: A Chemical Story Of Love).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. Hoffer: The Hallucinogens. New York: Academic Press, 1967, s. 74. (ang.).