Przejdź do zawartości

Pogórze Śląskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pogórze Śląskie
Ilustracja
Krajobraz okolic Międzyrzecza Górnego
Mapa regionu
Zasięg regionu w obrębie Polski
Megaregion

Region Karpacki

Prowincja

Karpaty Zachodnie

Podprowincja

Zewnętrzne Karpaty Zachodnie

Makroregion

Pogórze Zachodniobeskidzkie

Mezoregion

Pogórze Śląskie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska
woj. śląskie
woj. małopolskie

Pogórze Śląskie (513.32) (czes. Slezské podhůří) – pogórze w południowej Polsce i fragmentarycznie północno-wschodnich Czechach, fragment Pogórza Zachodniobeskidzkiego, ograniczony dolinami Olzy na zachodzie i Skawy na wschodzie, oddzielony od Beskidu Śląskiego i Małego na południu, przechodzący w Kotlinę Oświęcimską i Ostrawską na północy. Jest porozcinane dolinami rzek: Olzy, górnej Wisły, Białej, Soły, Wieprzówki i Skawy.

Pogórze Śląskie zbudowane jest z mało odpornych na denudację serii fliszowych z wkładkami wapieni i cieszynitów. Złożona struktura podłoża geologicznego ścięta jest przez równinę denudacyjną obniżającą się od 400–450 m n.p.m. u podnóża progu Beskidu Małego i Beskidu Śląskiego do 280–300 m n.p.m. na granicy Kotliny Oświęcimskiej. Powierzchnię pogórza pokrywają gliny, na których rozwinęły się zespoły gleb o średniej produkcyjności. Dominują gleby brunatnoziemne. Na ograniczonych powierzchniach występują gleby płowe. Do niewielkich powierzchni ogranicza się zasięg gleb bielicowych, rozwiniętych na bezwęglanowych i bardzo przepuszczalnych zwietrzelinach. Gleby deluwialne, związane z łagodnie nachylonymi podnóżami stoków, występują w wielu obszarach, których łączna powierzchnia jest niewielka. Podobną cechą odznaczają się gleby aluwialne w dnach dolin.

Obszar jest gęsto zaludniony, na jego terenie znajdują się miasta: Cieszyn, Trzyniec (częściowo), Skoczów, Bielsko-Biała, Kęty, Andrychów, Wadowice.

Powierzchnia wynosi 545 km², szerokość pasma wyżyn 5–15 km, wysokość waha się od 300 do 500 m n.p.m.

Widok na Pogórze Śląskie z Czantorii Wielkiej
Widok na Pogórze Śląskie z Czantorii Wielkiej

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]