Przejdź do zawartości

Ray Houghton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ray Houghton
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Raymond James Houghton

Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1962
Glasgow

Wzrost

183 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1982 West Ham United 1 (0)
1982–1985 Fulham F.C. 129 (16)
1985–1987 Oxford United 83 (10)
1987–1992 Liverpool F.C. 153 (28)
1992–1995 Aston Villa F.C. 95 (6)
1995–1997 Crystal Palace F.C. 73 (7)
1997–1999 Reading F.C. 43 (1)
1999–2000 Stevenage Borough 3 (0)
W sumie: 580 (68)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986–1997  Irlandia 73 (6)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Raymond James Houghton (ur. 9 stycznia 1962 w Glasgow) – irlandzki piłkarz grający na pozycji środkowego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Houghton urodził się w szkockim Glasgow w rodzinie irlandzkiej. Karierę piłkarską rozpoczął jednak w Londynie, w tamtejszym klubie West Ham United. 5 lipca 1979 roku podpisał z tym klubem profesjonalny kontrakt, jednak w Division One zadebiutował dopiero w sezonie 1981/1982 i był to jego jedyny mecz w barwach „Młotów”. W 7 lipca 1982 podpisał kontrakt z innym klubem z Londynu, Fulham. Tam przez trzy sezony występował w pierwszym składzie w rozgrywkach Division Two, jednak nie zdołał z nim wywalczyć awansu do najwyższej klasy rozgrywkowej w kraju.

13 września 1985 roku Houghton przeszedł do Oxford United grającego w Division One. Kosztował 147 tysięcy funtów. W zespole z Oksfordu zadebiutował 14 września w zremisowanym 2:2 domowym spotkaniu z Liverpoolem. W drużynie prowadzonej przez Jima Smitha był podstawowym zawodnikiem i dwukrotnie z rzędu utrzymał się z nią w angielskiej lidze, a w 1986 roku zdobył Puchar Ligi Angielskiej. Łącznie dla Oxfordu rozegrał 83 mecze, w których zdobył 10 bramek.

Na początku sezonu 1987/1988 Oxford z Houghtonem w składzie przegrał 0:2 z Liverpoolem. Jednak Ray na tyle spodobał się menedżerowi klubu Kenny'emu Dalglishowi, że 19 października podpisał kontrakt z „The Reds”. Miał zastąpić w pomocy Australijczyka Craiga Johnstona, który odszedł w trakcie sezonu do Newcastle KB United. W koszulce Liverpoolu Irlandczyk po raz pierwszy wystąpił 24 października w meczu przeciwko Luton Town (1:0). Natomiast 4 listopada strzelił pierwszą bramkę dla klubu z Anfield Road, dającą remis 1:1 z Wimbledonem. W sezonie 1987/1988 stworzył linię pomocy z innymi zawodnikami jak John Aldridge, John Barnes i Peter Beardsley, a Liverpool wywalczył tytuł mistrza Anglii odzyskując go po roku przerwy. Houghton wystąpił także w finale Pucharu Anglii, ale liverpoolczycy przegrali w nim z Wimbledonem. W 1989 roku Ray został wicemistrzem kraju, a rok później po raz drugi w karierze – mistrzem Anglii. W 1991 roku „The Reds” ponownie zajęli 2. miejsce w lidze tracąc tytuł na rzecz Arsenalu. Z kolei w 1992 roku wywalczyli Puchar Anglii. Po tamtym sezonie Houghton postanowił odejść z zespołu, dla którego rozegrał 153 ligowe spotkania i strzelił 28 bramek.

28 lipca 1992 Houghton został piłkarzem Aston Villi, do której trafił za 900 tysięcy funtów. W jej barwach zadebiutował 15 sierpnia w zremisowanym 1:1 meczu z Ipswich Town. W Aston Villi występował wraz z rodakami, Paulem McGrathem, Steve'em Stauntonem, oraz Andym Townsendem. 27 marca 1994 roku zdobył z „The Villans” Puchar Ligi Angielskiej, ale w wygranym 3:1 finale z Manchesterem United nie wystąpił. Było to jedyne trofeum Irlandczyka za czasów gry w drużynie z Birmingham. Łącznie wystąpił dla niej 95 razy strzelając przy tym 6 goli.

23 marca 1995 roku Houghton opuścił Aston Villę i wrócił po latach do Londynu. W Crystal Palace po raz pierwszy wystąpił 1 kwietnia przeciwko Manchesterowi City (2:1). Jednak na koniec sezonu 1994/1995 klub ten zajął 4. miejsce od końca w Premier League i spadł do Division One. Na tym szczeblu rozgrywek Ray grał jeszcze przez dwa sezony i wtedy też odszedł do Reading F.C. 9 sierpnia 1997 zagrał dla niego po raz pierwszy. Reading zremisowało wówczas 1:1 z Bury F.C. W 1998 roku Reading spadło do Division Two, a w 1999 przeszedł do grającego w Conference Stevenage Borough. Latem 2000 roku zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1981/82 West Ham United Anglia  Division One 1 0
1982/83 Fulham F.C. Anglia  Division Two 42 5
1983/84 Fulham F.C. Anglia  Division Two 40 3
1984/85 Fulham F.C. Anglia  Division Two 42 8
1985/86 Fulham F.C. Anglia  Division Two 5 0
1985/86 Oxford United Anglia  Division One 35 4
1986/87 Oxford United Anglia  Division One 37 5
1987/88 Oxford United Anglia  Division Two 11 1
1987/88 Liverpool F.C. Anglia  Division One 28 5
1988/89 Liverpool F.C. Anglia  Division One 38 7
1989/90 Liverpool F.C. Anglia  Division One 19 1
1990/91 Liverpool F.C. Anglia  Division One 32 7
1991/92 Liverpool F.C. Anglia  Division One 36 8
1992/93 Aston Villa F.C. Anglia  Premier League 39 3
1993/94 Aston Villa F.C. Anglia  Premier League 30 2
1994/95 Aston Villa F.C. Anglia  Premier League 26 1
1994/95 Crystal Palace F.C. Anglia  Premier League 10 2
1995/96 Crystal Palace F.C. Anglia  Division One 41 4
1996/97 Crystal Palace F.C. Anglia  Division One 21 1
1997/98 Reading F.C. Anglia  Division One 25 1
1998/99 Reading F.C. Anglia  Division Two 18 0
1999/00 Stevenage Borough Anglia  Conference 3 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Irlandii Houghton zadebiutował 26 marca 1986 roku w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu z Walią. W 1988 roku Jack Charlton powołał go do kadry na Euro 88. Tam wystąpił w trzech meczach grupowych: z Anglią (1:0 i gol w 6. minucie), z ZSRR (1:1) i z Holandią (0:1).

W 1990 roku Houghton po raz pierwszy wystąpił w turnieju o mistrzostwo świata. Na boiskach Włoch zagrał w pięciu spotkaniach: grupowych z Anglią (1:1), z Egiptem (0:0) i Holandią (1:1), a także w 1/8 finału z Rumunią (0:0, karne 5:4) i ćwierćfinale z Włochami (0:1). Swój ostatni mundial Ray zaliczył w 1994 w USA. Tam zagrał czterokrotnie: z Włochami (1:0 i gol w 12. minucie), z Meksykiem (1:2), z Norwegią (0:0) oraz w 1/8 finału z Holandią (0:2). W 1997 roku zakończył reprezentacyjną karierę. W drużynie narodowej wystąpił 73 razy i strzelił 6 bramek.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]