Przejdź do zawartości

Rechowot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rechowot
‏רחובות‎
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Centralny

Burmistrz

Matan Dil (2024-)[1][2]

Powierzchnia

22 km²

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


126 000[3]
5068 os./km²

Nr kierunkowy

+972 3

Kod pocztowy

76100

Położenie na mapie Dystryktu Centralnego
Mapa konturowa Dystryktu Centralnego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rechowot”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Rechowot”
Ziemia31°53′38″N 34°48′59″E/31,893889 34,816389
Strona internetowa

Rechowot (hebr. רחובות, Reẖovot arab. رحوبوت / رحوفوت) – miasto położone w Dystrykcie Centralnym w Izraelu. Leży na równinie Szaron w aglomeracji miejskiej Tel Awiwu, znanej jako Gusz Dan.

O Rechowot mówi się, że jest to „Miasto Cytrusów, Kultury i Nauki”.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Rechowot około 1890 roku.

Osada została założona 6 marca 1890 przez żydowskich imigrantów z Polski. Otrzymali oni finansowe wsparcie ze strony barona Edmonda de Rothschilda. Nowa osada powstała w miejscu, gdzie około V wieku istniała żydowska gmina Doron. Później w tym miejscu istniała osada Khirbet Duran. Żydowscy imigranci z Polski zastanawiali się nad nazwą dla swego osiedla. Israel Belkind zaproponował nazwę Rechowot (hebr. „szerokie przestrzenie”), wywodzącą się z księgi Księgi Rodzaju 26:22. W czasach biblijnych istniała miejscowość (wcześniej studnia) o nazwie Rechowot – leżała ono jednak na pustyni Negew. Nazywając tę studnię, Izaak powiedział, że Bóg dał przestronne miejsce jemu i jego pasterzom. Teraz mogli się rozmnażać, nie obawiając się, że komuś to będzie przeszkadzać.

Początkowo osadnicy w Rechowot uprawiali winorośl i produkowali wino, a od 1904 zaczęto uprawy owoców cytrusowych. W 1907 tutejsze winnice podupadły. Okazało się, że inwestycja w rozwój upraw owoców cytrusowych była udanym przedsięwzięciem - obecnie cytrusy są najbardziej dochodowym interesem w Rechowot (zwłaszcza po 1965, gdy otworzono port morski w Aszdod).

W 1906 w Rechowot osiedlili się żydowscy imigranci z Jemenu, nadając specyficzny klimat rozrastającemu się miastu (szczególnie w dzielnicy Sza’arajjim).

W 1950 Rechowot otrzymał prawa miejskie.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2006 roku w mieście żyło 104,5 tys. mieszkańców, z czego 99,7% Żydów[4].

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w Rechowot w 2004 było 41 323 zatrudnionych pracowników i 2 683 pracujących na własny rachunek. Pracownicy otrzymujący stałe pensje zarabiali w 2004 średnio 6 372 NIS, i otrzymali w ciągu roku obniżki średnio o -5,2%. Przy czym mężczyźni zarabiali średnio 8 786 NIS (spadek o -4,8%), a kobiety zarabiały średnio 4 791 NIS (spadek o -5,3%). W przypadku osób pracujących na własny rachunek średnie dochody wyniosły 6 806 NIS. W 2004 roku w Rechowot było 1 082 osób otrzymujących zasiłek dla bezrobotnych i 6 627 osób otrzymujących świadczenia gwarantowane.

Populacja miasta pod względem wieku:

Wiek (w latach) Procent populacji w %
0-4 9,2%
5-9 7,8%
10-14 7,3%
15-19 7,1%
20-29 15,4%
30-44 19,0%
45-59 17,4%
ponad 60 16,7%

Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Edukacja i Nauka

[edytuj | edytuj kod]
Instytut Naukowy Weizmana

W Rechowot znajduje się 30 szkół podstawowych i 29 szkół średnich, w których uczy się 19,8 tys. uczniów.

W 1932 w Rechowot umiejscowiono rolniczą stację doświadczalną (ang. Agricultural Research Station), która w 1942 stała się Wydziałem Rolnictwa Uniwersytetu Hebrajskiego z Jerozolimy, a od 1970 Science of Nutrition of the Hebrew University. Tutejsi naukowcy opracowują nowe technologie w rolnictwie, ochronie środowiska, medycynie i informatyce. Rechowot jest także siedzibą Instytutu Naukowego Weizmana.

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

W mieście działa chór Hadarei Ron. W Rechevot corocznie odbywa się Międzynarodowy Festiwal Filmowy[5][6].

Ochrona zdrowia

[edytuj | edytuj kod]

Tutejszy Szpital Kaplan pełni rolę dodatkowej kliniki dla wydziału medycznego Uniwersytetu Hebrajskiego. Znajduje się tutaj główna przychodnia lecząca chorych na AIDS w Izraelu.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Tutejszy przemysł koncentruje się przede wszystkim na przetwarzaniu owoców cytrusowych (soki, oleje, zagęszczacze). Dodatkowo produkuje się tutaj plastiki, leki i towary metalowe. W ostatnim czasie w Rechowot powstało kilka nowoczesnych przedsiębiorstw biomedycznych i informatycznych.

W Rechowot stworzono eksperymentalny program hodowli ryb w zamkniętych zbiornikach wody morskiej, bez zagrożeń dla środowiska. W hodowli ryb wykorzystuje się biofiltry bakteryjne do oczyszczania zbiorników wodnych. Bakterie w filtrach rozkładają zanieczyszczenia do postaci gazów, co eliminuje konieczność okresowego płukania stawów hodowlanych i wynikającego z tego zanieczyszczenia środowiska. System ten umożliwił zwiększenie skali hodowli ryb[7].

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Przy mieście przebiega droga ekspresowa nr 40. W północnej części miasta, w pobliżu Instytutu Nauki Weizmanna, jest stacja kolejowa Rechowot. Pociągi z Rechowot jadą do Lod, Tel Awiwu, Bnei Brak, Petach Tikwa, Rosz ha-Ajin, Kefar Sawy, Naharijji, Hajfy, Riszon le-Cijjon, Binjamina-Giwat Ada, Netanja i Aszkelonu.

Ludzie związani z Rechowot

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ultra-Orthodox retake Beit Shemesh, former Haifa mayor Yona Yahav returns to office [online], www.timesofisrael.com [dostęp 2024-04-13] (ang.).
  2. הסיבוב השני ברחובות: מתן דיל נבחר לראשות העיר [online], www.maariv.co.il, 2024 [dostęp 2024-04-13] (hebr.).
  3. עיריית רחובות - Rehovot city. [dostęp 2012-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)].
  4. Israel Central Bureau of Statistics. [dostęp 2008-05-05]. (ang.).
  5. 性感染症と不妊 – IWFF [online], www.iwff.net [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-22] (jap.).
  6. Rehovot film festival to focus on women and religion | Connect Now | Israel Film Center [online], www.israelfilmcenter.org [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03].
  7. „Winnica”. Wrzesień 2003, 2003. Mark Warren - dyrektor. Carnegie, Australia: The David Press. PP 328874/00009. (pol.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]