Przejdź do zawartości

Słoweńska Marynarka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Słoweńska Marynarka
Slovenska Mornarica
Ilustracja
Historia
Państwo

 Słowenia

Sformowanie

1991

Dowódcy
Pierwszy

kapitan fregate Boris Geršak

Obecny

kapitan fregate Roman Anžič

Organizacja
Dyslokacja

Vojašnica Slovenski pomorščaki Ankaran

Rodzaj sił zbrojnych

marynarka

Rodzaj wojsk

obrona wybrzeża

Podległość

Poveljstvo sil Slovenske vojske

Słoweńska Marynarka nie jest samodzielnym rodzajem sił zbrojnych[1], lecz integralną częścią Słoweńskich Sił Zbrojnych, których zadaniem jest obrona wybrzeża. Funkcjonuje jako 430. mornariški divizion (430 Dywizjon Morski), jest jedyną nawodną jednostką wojskową Słowenii.

Siły morskie Słowenii po uzyskaniu niepodległości w roku 1991 były budowane od podstaw w ramach Sił Obrony Terytorialnej Słowenii, nie posiadając w chwili rozpoczęcia ich tworzenia żadnego sprzętu czy wyposażenia. W czasie dziesięciodniowej Słoweńskiej Wojny o Niepodległość na morzu nie toczyły się żadne poważniejsze działania zbrojne. W roku 1991 w położonym nad granicą z Włochami niewielkim mieście portowym Ankaran powstał pierwszy słoweński pododdział płetwonurków, wyposażony jednakże w sportowy sprzęt nurkowy, z powodu obowiązującego embarga nałożonego przez ONZ na sprzedaż uzbrojenia i sprzętu wojskowego republikom byłej Jugosławii. W skład dywizjonu wchodzi też grupa płetwonurków.

Dopiero gdy w roku 1996 embargo zostało zniesione, Słowenia zakupiła zbudowany w Izraelu 25-metrowy patrolowiec typu „Super Dvora Mk II”, który został ochrzczony nazwą jednego ze słoweńskich miast „Ankaran” – garnizonu gdzie dywizjon morski stacjonuje.

W 2008 roku ministerstwo obrony ogłosiło, że Słowenia będzie chciała nabyć nowy rosyjski okręt patrolowy projektu „10412” (długość 49,5 m, silnik o mocy 3530 kW, prędkość maks. 30 w., załoga 24 ludzi), który miałby być spłacony jako część wielomilionowego rosyjskiego długu wobec Słowenii[2]. Okręt otrzymał nazwę „Triglav”, od najwyższego szczytu górskiego i narodowego symbolu Słowenii.

Specjalnie wyposażony dla słoweńskich potrzeb, ma pełnić wyłącznie rolę patrolową i nie posiada silnego ofensywnego uzbrojenia rakietowego w rodzaju przeciwokrętowych pocisków rakietowych, jakie są standardowo montowane na rosyjskich okrętach tego typu[2]. Okręt Triglav ma trzy silniki MTU o mocy 2880 kW każdy, rakietową obronę przeciwokrętową stanowią 9M120, okręt posiada CIWS typu AK-306, 2 przeciwlotnicze karabiny maszynowe KPW i 16 pocisków typu „Igła”. Okręt został zbudowany w rosyjskiej stoczni Ałmaz w Petersburgu, w oparciu o projekt biura konstrukcyjnego Ałmaz i 21 lipca 2010 roku przekazany Słowenii[3].

Okręty

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Zdjęcie Kraj pochodzenia Klasa Typ Data zakończenia budowy Data wejścia do służby Uwagi
HPL-21 „Ankaran”  Izrael patrolowiec typu „Super Dvora Mk II” szybki kuter patrolowy 1995 1996 okręt poszukiwawczo-pościgowy
VNL-11 „Triglav”  Rosja patrolowiec proj. „10412 Swjetljak” patrolowy okręt przybrzeżny 2010 21 lipca 2010 okręt flagowy 430 Dywizjonu Morskiego

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. nie mylić z marynarką wojenną
  2. a b Slovensko obalo bo varovala "Kresnica". MMC RTV SLO. [dostęp 2011-06-03]. (słoweń.).
  3. FOTO: S Triglavom na morje. 24ur. [dostęp 2011-06-03]. (słoweń.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]