Przejdź do zawartości

SCB-125

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS „Intrepid” przed (z lewej) i po modernizacji programem SCB-125 (z prawej)

SCB-125 – program marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych przeprowadzony pomiędzy 1954 a 1959 rokiem mający na celu ulepszenie lotniskowców typu Essex poprzez dodanie skośnego pokładu lotniczego oraz innych ulepszeń poprawiających loty i żeglugę.

Główne rodzaje zmian

[edytuj | edytuj kod]
  • Skośny pokład lotniczy
  • tzw. „Hurricane” bow
  • System OLS (ang. Optical landing system)
  • Aerofiniszer Mark 7
  • Przeniesienie głównej kontroli lotu na rufę
  • Klimatyzacja

Historia programu

[edytuj | edytuj kod]

Program SCB-125 po raz pierwszy został zastosowany na ostatnich trzech lotniskowcach typu Essex, które przeszły modernizację SCВ-27С będąc jeszcze podczas ich oryginalnych napraw. Docelowo każdy okręt zmodernizowany programem SCВ-27 miał przejść modernizację SCВ-125 – z wyjątkiem lotniskowca USS „Lake Champlain”.

Proces przebudowy trwał od około sześciu do dziewięciu miesięcy (maksymalnie 2 lat). Okręty zmodernizowane do standardu SCB-27A, które zostały wyposażone w parę katapult hydraulicznych typu H 8, nie zostały zaktualizowane do katapult startowych typu C 11 – tak jak to miało miejsce na siostrzanych SCB-27C, ze względu na ograniczoną przestrzeń.

USS „Oriskany” – prototyp konwersji SCB-27A, był ostatnim z klasy Essex, który przeszedł modernizację programem SCB-125. Poprzez zastosowanie aluminiowego poszycia pokładu, aerofiniszera Mk 7-1 oraz katapult startowych C 11-1 – będących w standardzie modyfikacji SCB-125, USS „Oriskany” jako jedyny został zmodernizowany do modyfikacji SCB-125A[1].

Zmodernizowane okręty

[edytuj | edytuj kod]
Oznaczenie Nazwa Przed modernizacją Program Początek prac Ponowne wejście
do służby
Po modernizacji
CVA-38 „Shangri-La” SCB-27C/SCB-125 październik 1952 styczeń 1955
CV-16[2] „Lexington” SCB-27C/SCB-125 wrzesień 1953 sierpień 1955
CVA-31 „Bon Homme Richard” SCB-27C/SCB-125 maj 1953 wrzesień 1955
CVA-20 „Bennington” SCB-125 styczeń 1954 kwiecień 1955
CVA-10 „Yorktown” SCB-125 marzec 1955 październik 1955
CVA-18 „Wasp” SCB-125 marzec 1955 grudzień 1955
CVA-15 „Randolph” SCB-125 sierpień 1955 luty 1956
CVA-9 „Essex” SCB-125 sierpień 1955 styczeń 1956
CVA-12 „Hornet” SCB-125 styczeń 1956 sierpień 1956
CVA-19 „Hancock” SCB-125 kwiecień 1956 listopad 1956
CVA-33 „Kearsarge” SCB-125 lipiec 1956 styczeń 1957
CVA-14 „Ticonderoga” SCB-125 sierpień 1956 kwiecień 1957
CVA-11 „Intrepid” SCB-125 wrzesień 1956 maj 1957
CVA-34 „Oriskany” SCB-125A styczeń 1957 maj 1959

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Norman Friedman: U.S. Aircraft Carriers: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute, 1983. ISBN 0-87021-739-9.
  2. USS „Lexington” był redesygnowany na CVA przed ukończeniem programu SCB-27C/125

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Friedman: U.S. Aircraft Carriers: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute, 1983. ISBN 0-87021-739-9.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]