Przejdź do zawartości

Saúl Craviotto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saúl Craviotto
Ilustracja
Saúl w 2013 roku
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1984
Lleida

Wzrost

191 cm

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Hiszpania
złoto Pekin 2008 kajakarstwo
(K-2 500 m)
złoto Rio de Janeiro 2016 kajakarstwo
(K-2 200 m)
srebro Londyn 2012 kajakarstwo
(K-1 200 m)
srebro Tokio 2020 kajakarstwo
(K-4 500 m)
brąz Rio de Janeiro 2016 kajakarstwo
(K-1 200 m)
Mistrzostwa świata
złoto Dartmouth 2009 K-1 4×200 m
złoto Poznań 2010 K-1 4×200 m
złoto Segedyn 2011 K-1 4×200 m
srebro Dartmouth 2009 K-2 200 m
srebro Poznań 2010 K-1 200 m
srebro Montemor-o-Velho 2018 K-2 200 m
srebro Montemor-o-Velho 2018 K-4 500 m
srebro Segedyn 2019 K-4 500 m
brąz Duisburg 2013 K-1 200 m
brąz Moskwa 2014 K-1 200 m
Mistrzostwa Europy
złoto Brandenburg 2009 K-2 200 m
złoto Belgrad 2018 K-2 200 m
złoto Belgrad 2018 K-4 500 m
srebro Mediolan 2008 K-2 500 m
srebro Trasona 2010 K-2 200 m
srebro Trasona 2010 K-2 500 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Mersin 2013 K-2 200 m
brąz Mersin 2013 K-1 200 m

Saúl Craviotto Rivero (ur. 3 listopada 1984 w Lleidzie) – hiszpański kajakarz, dwukrotny mistrz olimpijski, trzykrotny mistrz świata i trzykrotny Europy, dwukrotny brązowy medalista igrzysk śródziemnomorskich.

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]

Na igrzyskach zadebiutował podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie. W rywalizacji dwójek na 500 metrów zdobył złoty medal w parze z Carlosem Pérezem. Wyprzedzili drugich na mecie Niemców o niecałą 0,1 sekundy. To był jedyny jego występ na tych zawodach[1].

Cztery lata później w Londynie ponownie wystąpił w jednej konkurencji. Tym razem w jedynce na 200 metrów. Wywalczył tam srebrny medal, tracąc do Brytyjczyka Eda McKeevera 0,194 sekundy. Za nim do mety przypłynął Kanadyjczyk Mark de Jonge ze stratą 0,117 sekundy[2].

Na kolejnych igrzyskach w Rio de Janeiro zdobył w dwójce na 200 metrów z Cristianem Toro złoty medal. W finale pokonali Brytyjczyków i Litwinów[3]. Wziął udział również w rywalizacji jedynek na tym samym dystansie. Wywalczył tam brązowy medal po wyrównanej walce z Niemcem Ronaldem Rauhe. Ostatecznie na metę wpłynęli ex aequo i obaj zostali wyróżnieni[4].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Craviotto y Pérez se destapan en K-2 500 de piragüismo y logran la medalla de oro. 20 minutos, 2008-08-23. [dostęp 2018-09-01]. (hiszp.).
  2. Craviotto, plata, consigue su segunda medalla olímpica. Marca, 2012-08-11. [dostęp 2018-09-01]. (hiszp.).
  3. Saúl Craviotto y Cristian Toro, oro en la final de K2 200. Marca, 2016-08-18. [dostęp 2018-09-01]. (hiszp.).
  4. Craviotto, bronce con suspense en K1 200. Marca, 2016-08-20. [dostęp 2018-09-01]. (hiszp.).