Przejdź do zawartości

Samolot łącznikowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lublin R.XIII bis/hydro polski samolot łącznikowy z lat 30. XX wieku
Focke- Wulf Fw 189, niemiecki samolot łącznikowy z okresu II wojny światowej
Mitsubishi MU-2 używany jako samolot łącznikowy przez japońską armię do 2016 roku

Samolot łącznikowysamolot o krótkim starcie i małej prędkości lądowania [potrzebny przypis]. Na ogół pozbawiony uzbrojenia. Po II wojnie często do tego celu używano samolotów produkowanych na rynek cywilny, jak np. Cessna 182 (Argentyna), czy Piper PA-18 Super Cub (Szwecja)[1]. Przeznaczony do łączności w dowodzeniu wojskami lądowymi, morskimi, lotniczymi oraz łączności innych podległych jednostek wojskowych – między sobą oraz z wyższymi sztabami, również partyzantami. Pododdziały (klucze, eskadry) samolotów łącznikowych wchodziły zazwyczaj w skład artyleryjskich, lotniczych lub morskich jednostek, także frontowych związków taktycznych i operacyjnych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. [potrzebny przypis]