Przejdź do zawartości

Sharon Jones

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sharon Jones (ur. 4 maja 1956 w Auguście, zm. 18 listopada 2016 w Nowym Jorku) – amerykańska piosenkarka wykonująca muzykę soul, funk i R&B.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w miejscowości Augusta w Georgii[1]. Jako dziecko wraz z rodziną przeprowadziła się do Nowego Jorku i zamieszkała w Bedford-Stuyvesant we wschodnim Brooklynie[2]. Uczęszczała do Brooklyn College[3]. Śpiewała w chórach gospel i w zespołach występujących na weselach[4]. Jednocześnie pracowała jako funkcjonariusz służby więziennej w nowojorskim więzieniu Rikers Island[4]. Przełom w jej karierze nastąpił w 1996, po tym jak wystąpiła jako wokalistka wspierająca w sesji nagraniowej soulowego piosenkarza Lee Fieldsa[4]. Jej głos spodobał się właścicielom wytwórni Desco Records, gdzie nagrała kilka utworów. Następnie w 2002 w wytwórni Daptone Records nagrała wraz z nowo założonym zespołem Sharon Jones and The Dap-Kings swój pierwszy album Dap Dippin’ with Sharon Jones and the Dap-Kings. Dla tej samej wytwórni nagrywała kolejne albumy, takie jak „Naturally”, „100 Days, 100 Nights” czy „I Learned the Hard Way”.

W 2007 wystąpiła w roli piosenkarki Lili w filmie Denzela Washingtona – „Klub dyskusyjny[5]. Występowała wspólnie m.in. z Lou Reedem, Phish i Michaelem Bublé[1]. W 2015 powstał o niej film dokumentalny pt. „Miss Sharon Jones!”[6]. W 2016 wystąpiła w ostatnim odcinku pierwszego sezonu serialu „Luke Cage”, gdzie (wraz z zespołem) wykonała utwór „100 Days, 100 Nights”[7][8].

W 2013 wykryto u niej raka trzustki[3]. Była leczona operacyjnie i przeszła chemioterapię. W 2014 powróciła na scenę. Wydany w tym samym roku album Give the People What They Want został nominowany do nagrody Grammy w kategorii – najlepszy album R&B[9]. W 2015 wraz z zespołem nagrała bożonarodzeniowy album It’s a Holiday Soul Party. W tym samym roku wykryto u niej nawrót choroby[4]. Zmarła 18 listopada 2016 roku w Nowym Jorku.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dap Dippin’ with Sharon Jones and the Dap-Kings (2002)
  • Naturally (2005)
  • 100 Days, 100 Nights (2007)
  • I Learned the Hard Way (2010)
  • Soul Time! (2011)
  • Give the People What They Want (2014)
  • It’s a Holiday Soul Party (2015)
  • Miss Sharon Jones! Soundtrack (2016)
  • Soul of a Woman (2017)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jon Pareles: Sharon Jones, Powerhouse Soul Singer, Dies at 60. nytimes.com. [dostęp 2016-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-21)].
  2. Melena Ryzik: From Jameson to Fela Kuti, Preshow Rites of a Soul Band. nytimes.com. [dostęp 2016-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-20)].
  3. a b Brett Koshkin: Soul Survivor: She's conquered cancer, now Sharon Jones is ready to reclaim the stage. riverfronttimes.com. [dostęp 2016-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-20)].
  4. a b c d Peter Andrew Hart: Sharon Jones, Grammy-Nominated Soul Singer, Dead At 60. huffingtonpost.com. [dostęp 2016-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-20)].
  5. David Dacks: Sharon Jones Keeps It Real. exclaim.ca. [dostęp 2018-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-20)]. (ang.).
  6. Leslie Felperin: ‘Miss Sharon Jones!’: TIFF Review. hollywoodreporter.com, 2015-11-09. [dostęp 2018-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-20)]. (ang.).
  7. Andy Crump, Why the Climax of Luke Cage Is Positively Revolutionary [online], Paste Magazine, 31 października 2016 [dostęp 2019-07-09] (ang.).
  8. Michael Kennedy, Luke Cage Showrunner Wanted Prince to Cameo in Season 1 Finale [online], ScreenRant, 6 października 2016 [dostęp 2019-07-09] (ang.).
  9. Nominee: Sharon Joens & The Dap-Kings. grammy.com. [dostęp 2018-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-07)]. (ang.).