Przejdź do zawartości

Spółgłoska zwarta języczkowa bezdźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska zwarta języczkowa bezdźwięczna
Numer IPA 111
q
Jednostka znakowa

q

Unikod

U+0071

UTF-8 (hex)

71

Inne systemy
X-SAMPA q
Kirshenbaum q
IPA Braille
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska zwarta języczkowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [q].

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji tej spółgoski:

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

  • wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mówimy wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej): [qʲ]
  • przewężenie w gardle, mówimy o spółgłosce faryngalizowanej spółgłosce: [qˤ]
  • zaokrąglenie warg, mówimy wtedy o labializowanej spółgłosce [qʷ]

Spółgłoska może być wymówiona:

  • z rozwarciem bez plozji, mówimy wtedy o spółgłosce bez plozji: [].
  • z silnym przydechem (aspiracją), mówimy wtedy o spółgłosce przydechowej (aspirowanej): [qʰ]

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]