Stanczo Czołakow
Pełne imię i nazwisko |
Stanczo Grigorow Czołakow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Minister edukacji | |
Okres |
od 9 września 1944 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister finansów | |
Okres |
od 17 sierpnia 1945 |
Przynależność polityczna |
Zweno |
Poprzednik | |
Następca |
Stanczo Grigorow Czołakow (bułg. Станчо Григоров Чолаков; ur. 25 stycznia 1900 w Nikjupie, zm. 18 maja 1981 w Sofii[1]) – bułgarski polityk, dziennikarz i nauczyciel, minister edukacji (1944–1945), minister finansów (1945–1946), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 26. (1945–1946) kadencji[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się w szkole w rodzinnej miejscowości. Po jej ukończeniu rozpoczął pracę jako nauczyciel. Od 1925 kontynuował naukę w szkole handlowej w Warnie, a następnie kształcił się w Berlinie. Po powrocie do kraju pracował jako nauczyciel w szkole handlowej w Warnie. W latach 1939–1943 pełnił funkcję redaktora naczelnego pisma Икономист (Ekonomista). W 1934 wziął aktywny udział w zamachu stanu zorganizowanym przez grupę Zweno[1]. W latach 1934–1935 działał w komitecie ekonomicznym przy Radzie Ministrów[2]. W 1937 objął stanowisko prezesa firmy Hranoiznos[2]. W czasie II wojny światowej był internowany[1]. Po przewrocie 9 września 1944 i przejęciu władzy przez komunistów objął stanowisko ministra edukacji w rządzie Kimona Georgjewa, a od 1945 ministra finansów[1]. W 1946 pełnił przez kilka miesięcy funkcję prezesa Narodowego Banku Bułgarii.
Od 1952 aż do śmierci prowadził wykłady dla studentów Wyższego Instytutu Ekonomicznego im. Karola Marksa[1]. Był autorem podręczników z zakresu finansów.
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- 1935: Курс по финансово стопанство
- 1936: Данъкът като отношение между държавата и лицата
- 1936: Обществено-стопанска характеристика на българската индустрия
- 1938: Търговските дългове на България в системата на земната политика
- 1938: Наука за стопанското предприятие и неговият баланс
- 1947: Курс по финансово стопанство
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 523–524. ISBN 978-954-430-603-8.
- ↑ a b НА ДНЕШНИЯ ДЕН МОЖЕМ ДА СИ СПОМНИМ ЗА СТАНЧО ГРИГОРОВ. novini247.com. [dostęp 2023-09-21]. (bułg.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 523–524. ISBN 978-954-430-603-8.