Przejdź do zawartości

Stanisław Giebułtowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Giebułtowicz
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data urodzenia

6 listopada 1891

Data śmierci

1956

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

4 Pułk Artylerii Polowej
10 Pułk Artylerii Ciężkiej
30 Pułk Artylerii Lekkiej
Komenda Miasta Brześć
Zgrupowanie „Brześć”

Stanowiska

kwatermistrz pułku
dowódca dywizjonu pułku
zastępca dowódcy pułku
komendant miasta
dowódca zgrupowania

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
(kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola

Stanisław Leonard Giebułtowicz[1] (ur. 6 listopada 1891, zm. 1956[2]) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Franciszka i Henryki. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1916 w korpusie oficerów rezerwy artylerii. W 1918 jego oddziałem macierzystym był pułk artylerii polowej nr 124[3].

Został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu porucznika[4]. 9 września 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 4 pułku artylerii polowej[5].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów artylerii[6][7]. Nadal służył w 4 pułku artylerii polowej w Inowrocławiu. W 1923 pełnił obowiązki komendanta kadry baterii zapasowej[8]. Z dniem 15 lipca 1924 zostały mu powierzone obowiązki kwatermistrza pułku[9]. 4 października tego roku został przesunięty na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy II dywizjonu[10][11]. Następnie awansowany na stopień majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[12][13]. W 1928 był dowódcą III dywizjonu w 10 pułku artylerii ciężkiej w Przemyślu[14]. W marcu 1930 został przeniesiony z 10 Grupy Artylerii w Przemyślu do 30 pułku artylerii lekkiej we Włodawie na stanowisko kwatermistrza[15]. W marcu 1932 został przesunięty na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[16][17]. 17 stycznia 1933 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów artylerii[18]. W 1939 był komendantem miasta Brześć nad Bugiem[19].

Uczestniczył w kampanii wrześniowej. 10 września 1939 otrzymał zadanie zorganizowania załogi Twierdzy Brzeskiej. Następnego dnia dowództwo nad Zgrupowaniem „Brześć” przekazał generałowi Konstantemu Plisowskiemu[20]. Po nastaniu okupacji niemieckiej został szefem Wydziału Wojskowego w organizacji Polska Niepodległa.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 65, imię ze Stanisław na Stanisław Leonard.
  2. Stanisław Leonard Giebułtowicz [online], www.myheritage.pl [dostęp 2020-12-13].
  3. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1089, 1217.
  4. Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 31.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 15 września 1920 roku, s. 862.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 818.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 742.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 721.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 25 lipca 1924 roku, s. 403.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 104 z 4 października 1924 roku, s. 574.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 644.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 456.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 180.
  14. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 418.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 105.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 225.
  17. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 698.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 18 stycznia 1933 roku, s. 1.
  19. a b Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 158.
  20. Wróblewski 1989 ↓, s. 27–29.
  21. M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 85 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  22. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Nadanie Krzyża Zasługi. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 4, s. 19, 19 marca 1935. 
  23. a b c Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1217.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]