Przejdź do zawartości

Stefano Baldini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefano Baldini
Ilustracja
Stefano Baldini w Maratonie Londyńskim w 2008
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1971
Castelnovo di Sotto

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złoto Ateny 2004 lekkoatletyka
(maraton)
Mistrzostwa świata
brąz Edmonton 2001 maraton
brąz Paryż 2003 maraton
Mistrzostwa Europy
złoto Budapeszt 1998 maraton
złoto Göteborg 2006 maraton
Mistrzostwa świata w półmaratonie
złoto Palma de Mallorca 1996 półmaraton

Stefano Baldini (ur. 25 maja 1971 w Castelnovo di Sotto) – włoski lekkoatleta długodystansowiec i maratończyk, mistrz olimpijski.

Rozpoczął karierę jako długodystansowiec. W 1989 zajął 9. miejsce w biegu na 5000 metrów podczas mistrzostw Europy juniorów[1], a rok później był najsilniejszym punktem (13. lokata indywidualnie) włoskiej drużyny juniorów, która zdobyła brązowe medale mistrzostw świata w przełajach[2]. Na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach zajął 20. miejsce w biegu na 10 000 m. Zwycięzca biegu na 10 000 metrów podczas superligi pucharu Europy[3]. Na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu zajął 18. miejsce na tym dystansie. Na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atenach odpadł w półfinale na 5000 m, a na 10 000 m zajął 18. miejsce.

29 września 1996 zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w półmaratonie w Palma de Mallorca. Po tym sukcesie postanowił skoncentrować się na biegu maratońskim. W 1997 zajął 2. miejsce w Maratonie Londyńskim[4] i 3. miejsce w Maratonie Nowojorskim. Na mistrzostwach świata w Atenach wystąpił na 10 000 m i zajął 9. miejsce w finale. W 1998 najpierw zwyciężył w Maratonie Rzymskim, a potem zdobył złoty medal w biegu maratońskim na mistrzostwach Europy w Budapeszcie.

Nie ukończył maratonu na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney. Zdobył za to brązowy medal w maratonie na mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton. W tym samym roku wygrał bieg maratoński w Madrycie. Zajął 4. miejsce na mistrzostwach Europy w 2002 w Monachium na 10 000 m. W 2003 ponownie zajął 2. miejsce w Maratonie Londyńskim[4] poprawiając (wynikiem 2:07:22) własny rekord kraju ustanowiony 4 lata wcześniej na tych samych zawodach[5]. Ponownie też zdobył brązowy medal w maratonie na mistrzostwach świata w 2003 w Saint-Denis.

Na igrzyskach olimpijskich w 2004 w Atenach został mistrzem w biegu maratońskim z czasem 2:10:55 (Prowadzący na kilka kilometrów przed metą Brazylijczyk Vanderlei de Lima został zaatakowany przez kibica, utracił prowadzenie i ostatecznie ukończył bieg na 3. pozycji). Nie ukończył tego dystansu na mistrzostwach świata w 2005 w Helsinkach. Został po raz drugi złotym medalistą w maratonie na mistrzostwach Europy w 2006. Na igrzyskach olimpijskich w 2008 w Pekin zajął w tej konkurencji 12. miejsce.

Był mistrzem Włoch na 10 000 m od 1993 do 1996 oraz w 2001, 2002[6] i 2009[7], a także w półmaratonie 1995, 1998, 2001 i 2004[6] oraz w biegu na 10 km w 2010[8].

W 2010 ogłosił zakończenie kariery sportowej[9][10].

Żonaty (w separacji) z włoską płotkarką i sprinterką Virną De Angeli.

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. European Junior Championships 1989. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  2. World Cross Country Championships 1990. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-16)]. (ang.).
  3. European Cup A Final and Super League (Men) [online], gbrathtletics [dostęp 2010-10-05] (ang.).
  4. a b British Road Race Championships: London Marathon [online], gbrathtletics [dostęp 2010-10-05] (ang.).
  5. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 58.
  6. a b Italian Championships [online], gbrathtletics [dostęp 2010-10-05] (ang.).
  7. NC Rubiera ITA 10 May 2009 [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-09-13] (ang.).
  8. Flash-News des Tages: Stefano Baldini holt sich nationalen Titel [online], leichtatletik.de [dostęp 2010-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-12] (niem.).
  9. Stefano Baldini zakończył sportową karierę [online], Sport.pl [dostęp 2010-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-19] (pol.).
  10. Baldini says goodbye at the Giro al Sas [online], European Athletics [dostęp 2016-03-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-11] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]