Przejdź do zawartości

Symfonia koncertująca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuskrypt - zapis nutowy symfonii Wolfganga Amadeusa Mozarta.

Symfonia koncertująca (wł. sinfonia concertante[1]) – gatunek muzyczny pochodzący z epoki klasycyzmu, pośredni między koncertem a symfonią[2]. Zawiera partie solowe na wybrany instrument, lecz w przeciwieństwie do koncertu solista uzupełnia orkiestrę, zamiast wybijać się[1][2].

Do stylistyki symfonii koncertujących autorstwa kompozytorów ze szkoły mannheimskiej oraz Josepha Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta nawiązywali późniejsi kompozytorzy[2].

Znane symfonie koncertujące

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Willy Apel: Harvard Dictionary of Music. Wyd. 8. Cambridge: Harvard University Press, 1974, s. 776. ISBN 0-674-37501-7. (ang.).
  2. a b c d Chodkowski 1995 ↓, s. 863.
  3. Chodkowski 1995 ↓, s. 582.
  4. Chodkowski 1995 ↓, s. 783.
  5. Chodkowski 1995 ↓, s. 484.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]