Przejdź do zawartości

Sza’alwim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sza’alwim
‏שעלבים‎
ilustracja
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Centralny

Wysokość

228 m n.p.m.

Populacja (2006)
• liczba ludności


1 300

Nr kierunkowy

+972 3

Położenie na mapie Dystryktu Centralnego
Mapa konturowa Dystryktu Centralnego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sza’alwim”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sza’alwim”
Ziemia31°52′07″N 34°59′07″E/31,868611 34,985278
Strona internetowa

Sza’alwim (hebr.: שעלבים) – religijny kibuc położony w samorządzie regionu Gezer, w Dystrykcie Centralnym, w Izraelu.

Leży w Dolinie Ajalon w Szefeli, w otoczeniu moszawów Miszmar Ajjalon, Kefar Bin Nun i wioski Nof Ajjalon. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prace archeologiczne odkryły na wzgórzu Tell Sza’alwim pozostałości starożytnej osady pochodzącej z epoki brązu (III tysiąclecie p.n.e.). Znaleziono tutaj dwa grobowce oraz kamienny mur[1]. Na południe od obecnej osady odnaleziono kompleks ruin pochodzący z okresów rzymskiego i bizantyjskiego. Znajdują się tutaj między innymi trzy kamienne cysterny na wodę. Odnalezione pozostałości wskazują na prowadzoną działalność rolniczą w regionie[2].

Trudno jest ustalić czas powstania arabskiej wioski Salbit, ale musiało to być pod panowaniem osmańskim. Jej mieszkańcy uciekli podczas wojny o niepodległość w 1948[3].

Współczesny kibuc został założony 13 sierpnia 1951, jako osada obronno-rolnicza ruchu Nahal. Z powodu bliskości granicy jordańskiej kibuc był obiektem częstych napadów rabunkowych i terrorystycznych. Sytuacja uspokoiła się dopiero po wojnie sześciodniowej w 1967. Ze zdobytych wówczas dokumentów wojskowych dowiedziano się, że jordański Legion Arabski planował zdobycie i zniszczenie kibucu Sza’alwim[4].

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

W 1961 otworzono tutaj uczelnię religijną jesziwę Jeshivat Sza’alwim. W kampusie przebywa stale około 2,5 tys. studentów, którym wpajane jest poświęcenie dla Tory, społeczeństwa i państwa Izrael. W sąsiedztwie znajduje się seminarium dla kobiet[5].

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie.

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Na południe od kibucu przebiega autostrada nr 1 (Tel AwiwJerozolima), brak jednak bezpośredniego wjazdu na nią. Przez kibuc przebiega lokalna droga, którą jadąc na zachód dojeżdża się do skupiska moszawów Miszmar Ajjalon i Kefar Bin Nun, natomiast jadąc na wschód dojeżdża się do wioski Nof Ajjalon i drogi ekspresowej nr 3 (Aszkelon-Modi’in-Makkabbim-Re’ut).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Israel Antiquities Authority: Tel Sha‘alvim. [dostęp 2008-10-09]. (ang.).
  2. Israel Antiquities Authority: Sha‘alvim. [dostęp 2008-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 grudnia 2007)]. (ang.).
  3. Palestine-Net: Ar-Ramlah District. [dostęp 2008-10-09]. (ang.).
  4. Immanuel HaReuveni: Lexicon of the Land of Israel. Izrael: Miskal - Yedioth Ahronoth Books and Chemed Books, 1999. 922. ISBN 965-448-413-7.
  5. Jeshivat Sza’alwim: Jeshivat Sza’alwim. [dostęp 2008-10-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]