Przejdź do zawartości

Tadeusz Stasiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Stasiak
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1927
Bedlno

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 2022
Łódź

Poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji
Okres

od 1976
do 1985

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Tadeusz Stasiak (ur. 29 czerwca 1927 w Bedlnie, zm. 28 czerwca 2022[1] w Łodzi[2]) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Ignacego i Kazimiery[2]. Od czerwca 1945 działał w Związku Walki Młodych. Od września 1946 był II sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w gminnej spółdzielni. W 1948 wraz z PPR przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W PZPR od 1951 do 1954 był sekretarzem Komitetu Gminnego w Bedlnie. W 1954 został przewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej w Kutnie. W latach 1958–1959 starszy instruktor, a w okresie 1959–1967 sekretarz Komitetu Powiatowego PZPR w Kutnie. Od 1967 do 1972 był I sekretarzem KP PZPR w Łowiczu, a następnie w 1972 w Kutnie. Po ukończeniu w 1971 Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera ekonomiki rolnictwa. W grudniu 1972 został sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi, a w czerwcu 1975 I sekretarzem KW PZPR w Sieradzu i z urzędu szefem tamtejszej Wojewódzkiej Rady Narodowej[3]. Był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. W 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w okręgu Sieradz. Zasiadał w Komisji Przemysłu Lekkiego. W 1980 uzyskał reelekcję w tym samym okręgu. Zasiadał w Komisji Przemysłu Lekkiego oraz w Komisji Przemysłu.

W 1955 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[4]. Pochowany w części ewangelicko-augsburskiej Starego Cmentarza w Łodzi[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2023-12-03].
  2. a b Tadeusz Stasiak. rejestry-notarialne.pl.
  3. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 96.
  4. M.P. z 1955 r. nr 89, poz. 1095.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]