Time Passes Slowly
Wykonawca utworu z albumu New Morning | |
Bob Dylan | |
Wydany | |
---|---|
Nagrywany | |
Gatunek | |
Długość |
2:33 |
Twórca |
Bob Dylan |
Producent | |
Wydawnictwo |
Time Passes Slowly – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w czerwcu 1970 r. i wydana na albumie New Morning w październiku 1970 r.
Historia i charakter utworu
[edytuj | edytuj kod]Utwór ten był nagrywany na sesjach 2 i 4 do albumu 1 maja i 2 czerwca 1970 r. Podczas 1-majowej sesji w Columbia Studio B w Nowym Jorku dokonał nagrań takich utworów jak Sign on the Window (4 wersje), If Not for You, Time Passes Slowly (3 wersje), Working on the Guru i Went to See the Gypsy. Z tej sesji wydania doczekała się tylko wczesna wersja If Not for You na albumie The Bootleg Series Volumes 1–3 (Rare & Unreleased) 1961–1991. Na sesji czerwcowej w Columbia Studio E w Nowym Jorku, Dylan nagrał – oprócz albumowej wersji If Not for You: Alligator Man, Mary Ann (5 wersji), Rock a Bye My Sara Jane (3 wersje), Spanish Is the Loving Tongue, Mr. Bojangles (2 wersje) oraz Time Passes Slowly. Była to ostateczna wersja Time Passes Slowly[1].
Jak wyjaśnia to Dylan[2], piosenka ta (wraz z New Morning i Father of Night) została skomponowana do sztuki Archibalda MacLeisha The Devil and Daniel Webster. Producentowi sztuki przypadły do gustu się zarówno Time Passes Slowly, jak i New Morning. Jednak Father of Night nie spodobał się mu, więc artysta wycofał się z tego projektu.
Jest to melancholijna ballada z minimalistycznym akompaniamentem. Tak jak w Day of the Locusts wyeksponowany jest fortepian jako główny instrument, i to w większym nawet stopniu niż w poprzedniej piosence.
Piosenka wynikła z jego ówczesnej sytuacji rodzinnej, gdyż stał się ojcem, i to wydawało mu wystarczać. Jednak w kompozycji tej, mimo jej pastoralnego charakteru, czuć frustrację artysty, który czuje, że jego dotychczasowa muza nie jest mu już łaskawa. Siedząc nad strumieniem w Catskills wspomina także swoją ukochaną, jeszcze z okresu źycia w Hibbing w stanie Minnesota. Smutek Dylana wydaje się wynikać także z przeczucia, że poszukiwanie miłości jest złudzeniem, a wymogi społeczne krępują jednostkę[3].
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]- Bob Dylan – pianino, gitara, harmonijka, wokal
- Sesja druga
- Al Kooper – gitara, pianino, wokal
- Charlie Daniels – gitara basowa
- Ron Cornelius – gitara
- George Harrison – gitara
- Russ Kunkel – perkusja
- sesja czwarta
- Al Kooper – gitara, pianino, wokal
- Charlie Daniels – gitara basowa
- Ron Cornelius – gitara
- Russ Kunkel – perkusja
- Hilda Harris – chórki
- Albertine Robinson – chórki
- Maeretha Stewart – chórki
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Biograph (1985)
Wykonania piosenki przez innych artystów
[edytuj | edytuj kod]- Judy Collins – Whales & Nightingales (1970)
- Rachel Faro – Refugees (1970)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Heylin 1995 ↓, s. 84.
- ↑ Broszurka do albumu Biograph. s. 59.
- ↑ Trager 2004 ↓, s. 624.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960−1973. The Early Years. Omnibus Press. Nowy Jork, 2004 ISBN 1-84449-095-5.
- Clinton Heylin: Bob Dylan. The Recording Sessions 1960–1994. Nowy Jork: St. Martin Press, 1995. ISBN 0-312-13439-8. OCLC 32746653.
- Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0. OCLC 56751184.