Warszawski Bank Stołeczny
Wygląd
Data założenia |
1920[1] |
---|---|
Data likwidacji |
1925[1] |
Państwo | |
Siedziba | |
Adres |
pl. Napoleona 3 (ob. pl. Powstańców Warszawy) |
Prezes |
Karol Niezabitowski (ost.)[1] |
Warszawski Bank Stołeczny – bank działający w latach międzywojennych w Warszawie.
Bank powstał w 1920 z przekształconego Domu Bankowego Ryszard Gałczyński i Romuald Haller (1918−1920), a zlikwidowany został w 1925[1]. Jego współwłaścicielem (60 % udziałów) był m.in. Antoni Jaroszewicz[2].
W latach 1921–1925 utrzymywał oddział pod nazwą Warschauer City – Bank/Warszawski Bank Stołeczny w Gdańsku, z siedzibą przy Langgasse 50/51 (ob. ul. Długa).
Prezesi
[edytuj | edytuj kod]- 1920−1922 − Adam Zamoyski
- 1922−1925 − Karol Niezabitowski[1]
Siedziba
[edytuj | edytuj kod]W 1921 jego siedziba mieściła się przy pl. Napoleona 3 (ob. pl. Powstańców Warszawy).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Wojciech Morawski: Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku. Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 178. ISBN 83-7079-947-7.
- ↑ Rekiny biznesu II Rzeczypospolitej | Niepodległa [online], dzieje.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Morawski: Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku. Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 178. ISBN 83-7079-947-7.