Przejdź do zawartości

Wayne Gardner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wayne Gardner
Ilustracja
Wayne Gardner podczas GP Japonii w 1989
Imię i nazwisko

Wayne Michael Gardner

Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

11 października 1959
Wollongong

Sukcesy

1987: MMŚ (mistrz w klasie 500 cm³)
1986, 1988: MMŚ (wicemistrz w klasie 500 cm³)

Strona internetowa

Wayner Michael Gardner OAM (ur. 11 października 1959 w Wollongong) – australijski motocyklista i kierowca wyścigowy. Były motocyklowy mistrz świata w kategorii 500 cm³. Jego przydomek w wyścigach motocyklowych brzmiał "Wollongong Whiz". W wyścigach zyskał sobie pseudonim "Captain Chaos", ze względu na wiele incydentów, w jakich brał udział.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Kariera motocyklowa

[edytuj | edytuj kod]

Wayne karierę rozpoczął w wieku 18 lat. W MMŚ zadebiutował w roku 1983, w najwyższej kategorii 500 cm³. W zespole British Honda wystartował w dwóch rundach o GP Holandii i Wielkiej Brytanii. W obu wyścigach nie dojechał jednak do mety.

W kolejnym sezonie reprezentował tę ekipę w pięciu eliminacjach. We wszystkich uplasował się w czołowej dziesiątce, a podczas GP Szwecji stanął na najniższym stopniu podium. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 7. lokacie.

W 1985 roku Australijczyk podpisał kontrakt ze stajnią Rothmans-Honda. W ciągu sezonu Garnder pięciokrotnie zameldował się w czołowej trójce, będąc ostatecznie sklasyfikowany na 4. pozycji. W GP Holandii po raz pierwszy ustanowił najlepszy czas okrążenia w wyścigu.

Sezon 1986 rozpoczął od zwycięstwa w inauguracyjnym GP Hiszpanii, dzięki czemu został pierwszym liderem klasyfikacji. Australijczyk stawał na podium jeszcze w siedmiu wyścigach. Drugą wygraną odniósł na holenderskim torze w Assen, natomiast podczas GP Wielkiej Brytanii po raz pierwszy sięgnął po tzw. hattricka (pole position, zwycięstwo, najszybsze okrążenie). Ostatecznie musiał uznać wyższość jedynie Amerykanina Eddie Lawsona, zostając wicemistrzem świata.

Rok 1987 był sezonem, w którym to Wayne nadawał ton rywalizacji, zostając pierwszym australijskim mistrzem świata. W trakcie zmagań aż dwunastokrotnie znalazł się w pierwszej trójce, z czego aż siedmiokrotnie na najwyższym stopniu. Poza tym dziesięciokrotnie startował również z pole position, natomiast w dziewięciu wyścigach uzyskał najszybszy czas okrążenia. W klasyfikacji uzyskał ponad dwieście punktów.

W sezonie 1988 po raz trzeci w karierze walczył o tytuł mistrzowski. Po raz drugi musiał jednak zadowolić drugim miejsce, ustępując pola Lawsonowi. Był to jednak udany sezon, w którym dziewięciokrotnie znalazł się na podium, czterokrotnie przy tym na pierwszym miejscu. Podczas kwalifikacji pięciokrotnie okazał się najlepszy, co było najlepszym wynikiem obok Francuza Christiana Sarrona.

Sezon 1989 stał pod znakiem poważnej kontuzji Australijczyka, który w wyniku urazu odniesionego podczas GP USA, nie był w stanie wziąć udziału w pięciu kolejnych rundach. Do rywalizacji powrócił na GP Holandii, w którym zajął przyzwoite szóste miejsce. W ostatnich pięciu wyścigach (nie wystartował w Brnie) dwukrotnie przeciął linię mety, zajmując odpowiednio trzecią i siódmą pozycje w GP Szwecji oraz Brazylii. Zdobyte punkty usadowiły go na 10. lokacie.

Australijczyk nową dekadę rozpoczął od drugiego miejsca w inauguracyjnym sezon GP Japonii. W kolejnej rundzie (o GP USA) startował z pole position. Wyścigu jednak nie ukończył. Oczekiwany sukces odnotował w GP Hiszpanii, w którym odniósł szesnaste zwycięstwo w karierze. Po GP Narodów u Gardnera odnowiła się kontuzja, na skutek której pauzował w trzech kolejnych eliminacjach. Po raz kolejny pierwszą rundą po rekonwalescencji okazał się wyścig w Assen. Tym razem jednak nie dojechał do mety. Spośród ostatnich siedmiu eliminacji, Wayne czterokrotnie plasował się w czołowej trójce, a podczas kończącego zmagania GP Australii stanął na najwyższym stopniu (wykręcił również najszybszy czas okrążenia). W GP Wielkiej Brytanii uzyskał ostatnie pole position w karierze. W klasyfikacji generalnej sklasyfikowany został na 5. miejscu.

Rok 1991 był ostatnim dla Gardnera w pełnym wymiarze (opuścił jedynie GP Włoch). We wszystkich wyścigach dojechał do mety, będąc jednak w zaledwie trzech na podium. Ostatecznie zmagania zakończył ponownie na 5. pozycji.

Wayne Gardner podczas GP Japonii w 1992 roku

W sezonie 1992 po raz ostatni pojawił się w mistrzostwach świata. Wayne został zgłoszony do ośmiu wyścigów. Ze względu na problemy z motocyklem nie wystartował jednak w GP Włoch. W pozostałych rundach czterokrotnie plasował się w czołowej trójce, po raz ostatni w kończącej rywalizacji GP RPA (tam również uzyskał najszybsze okrążenie). Podczas GP Wielkiej odniósł osiemnaste, a zarazem ostatnie zwycięstwo w karierze. Po tym roku Gardner zakończył karierę motocyklową.

Oprócz regularnych startów w mistrzostwach globu, Australijczyk brał udział również w 8-godzinnym wyścigu na torze Suzuka, w latach 1985-1986 oraz 1991-1992.

Po zakończeniu kariery motocyklowej, Wayne nadal angażował się w sport, wspierając młodych rodaków. Wypromował m.in. Daryla Beattie. Brał również czynny udział w Festiwalu "Goodwood of Speed", w którym biorą udział znakomici kierowcy motocyklowi i samochodowi.

Dzięki mistrzostwu świata w 1987, Gardner otrzymał Medal Orderu Australii. Przez FIM został uhonorowany jako legenda MotoGP.

Kariera samochodowa

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery motocyklowej, Australijczyk zaangażował się w sporty samochodowe. W latach 1993–1997 brał udział w Australijskich Mistrzostwach Samochodów Turystycznych (późniejsze V8 Supercars). Początkowo startował w zespole Holden Racing Team, a od 1994 roku we własnym Wayne Gardner Racing. Po sezonie 1997 w V8 Supercars startował tylko okazjonalnie, skupiając się na japońskich mistrzostwach samochodów sportowych - Super GT. W sezonach 1997-2001 ścigał się w nich Toyotą Suprą w fabrycznym zespole TOM'S.

W 1998 roku Wayne wystartował w 24-godzinnym wyścigu Le Mans, w zespole Riley & Scott. Partnerowali mu Philippe Gache oraz inny motocyklista - Belg Didier de Radiguès. Jego załoga zakwalifikowała się na 26. miejscu. W wyniku problemów z silnikiem nie udało im się jednak zakończyć rywalizacji, kończąc zmagania po 155 okrążeniach.

Po sezonie 2002 ostatecznie zakończył karierę wyścigową.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

500 cm³

[edytuj | edytuj kod]

System punktowy od 1969 do 1987:

Pozycja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Punkty 15 12 10 8 6 5 4 3 2 1

System punktowy od 1988 do 1992:

Pozycja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Punkty 20 17 15 13 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
Rok Klasa Zespół Motocykl 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Punkty Pozycja Zwycięstwa
1983 500 cm³ Honda Britain Honda NS500 RSA
-
FRA
-
NAT
-
GER
-
ESP
-
AUT
-
YUG
-
NED
NS
BEL
-
GBR
NS
SWE
-
RSM
-
0 - 0
1984 500 cm³ Honda Britain Honda NS500 RSA
-
NAT
4
ESP
-
AUT
-
GER
-
FRA
-
YUG
-
NED
5
BEL
7
GBR
6
SWE
3
RSM
-
33 7 0
1985 500 cm³ Rothmans Honda Honda NSR500 RSA
3
ESP
4
GER
6
NAT
3
AUT
15
YUG
3
NED
3
BEL
4
FRA
NS
GBR
NS
SWE
NS
RSM
2
73 4 0
1986 500 cm³ Rothmans Honda Honda NSR500 ESP
1
NAT
16
GER
2
AUT
2
YUG
3
NED
1
BEL
4
FRA
5
GBR
1
SWE
2
RSM
2
117 2 3
1987 500 cm³ Rothmans Honda Honda NSR500 JPN
2
ESP
1
GER
10
NAT
1
AUT
1
YUG
1
NED
2
FRA
4
GBR
2
SWE
1
CZE
1
RSM
3
POR
4
BRA
1
ARG
3
178 1 7
1988 500 cm³ Rothmans Honda Honda NSR500 JPN
2
USA
2
ESP
3
EXP
5
NAT
2
GER
8
AUT
NS
NED
1
BEL
1
YUG
1
FRA
4
GBR
2
SWE
2
CZE
1
BRA
2
229 2 4
1989 500 cm³ Rothmans Honda Honda NSR500 JPN
4
AUS
1
USA
NS
ESP
NW
NAT
NW
GER
NW
AUT
NW
YUG
NW
NED
6
BEL
NS
FRA
NS
GBR
NS
SWE
3
CZE
-
BRA
7
67 10 1
1990 500 cm³ Rothmans Honda Honda NSR500 JPN
2
USA
NS
ESP
1
NAT
4
GER
NW
AUT
NW
YUG
NW
NED
NS
BEL
10
FRA
2
GBR
NS
SWE
3
CZE
2
HUN
4
AUS
1
138 5 2
1991 500 cm³ Rothmans Honda Honda NSR500 JPN
5
AUS
4
USA
7
ESP
7
ITA
-
GER
5
AUT
4
EUR
3
NED
3
FRA
10
GBR
5
RSM
4
CZE
4
VDM
5
MAL
2
161 5 0
1992 500 cm³ Rothmans Honda Honda NSR500 JPN
NS
AUS
-
MAL
-
ESP
-
ITA
NW
EUR
-
GER
3
NED
-
HUN
6
FRA
2
GBR
1
BRA
4
RSA
2
78 6 1

Wyścigi samochodowe

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Seria Zespół Starty PP Zwyc. Punkty Pozycja
1993 Australian Touring Car Championship Holden Racing Team 18 0 0 33 14.
1994 Australian Touring Car Championship Wayne Gardner Racing 20 0 72 12.
1995 Australian Touring Car Championship Wayne Gardner Racing 19 0 87,5 9.
1996 Australian Touring Car Championship Wayne Gardner Racing 30 0 1 182 7.
All-Japan GT Championship (GT500) Toyota Castrol Team 5 0 0 27 10.
1997 Australian Touring Car Championship Wayne Gardner Racing 21 0 1 332 9.
All-Japan GT Championship (GT500) Power Craft 3 0 0 10 20.
1998 All-Japan GT Championship (GT500) Power Craft 5 0 0 8 15.
1999 V8 Supercar Championship Series Wayne Gardner Racing 3 0 0 220 40.
All-Japan GT Championship (GT500) Team Le Mans 6 1 1 33 12.
2000 V8 Supercar Championship Series Glenn Seton Racing 1 0 0 0 -
All-Japan GT Championship (GT500) Toyota Team Le Mans 7 0 0 35 9.
2001 V8 Supercar Championship Series Larkham Motor Sport 2 0 0 227 53.
All-Japan GT Championship (GT500) TOMs Racing Team 7 0 1 46 6.
2002 V8 Supercar Championship Series Stone Brothers Racing 5 0 0 62 50.
All-Japan GT Championship (GT500) TOMs Racing Team 8 0 0 52 7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]