Tę stronę należy dopracować: poprawna transkrypcja nazwiska z języka rosyjskiego. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej strony.

{{merge|Stiepan Kraszeninnikow}} Stepan Petrovich Krasheninnikov (rosyjski: Степан Петрович Крашенинников) (11 listopada [ O.S. 31 października] 1711 r. - 8 marca [OS 25 lutego] 1755 r.) Był rosyjskim odkrywcą Syberii, przyrodnikiem i geografem, który dał pierwszy pełny opis Kamczatki na początku 18-go wieku. Został przyjęty do Rosyjskiej Akademii Nauk w 1745 roku. Na jego cześć nazwano Wulkan Krasheninnikov na Kamczatce.

Krasheninnikov był wykształcony w słowiańskiej greckiej akademii łacińskiej w Moskwie (1724-32), gdzie Łomonosow był jego kolegą z klasy. W ramach szeroko zakrojonych przygotowań Witusa Beringa do Drugiej Wyprawy Kamczatkowej, 12 studentów akademii zostało wybranych jako potencjalni stażyści studenci lub asystenci profesorów - jednym z nich jest Krasheninnikov. W związku z tym kontynuował edukację w Petersburgu, zanim rozpoczął drugą wyprawę na Kamczatkę (1731-42).

Krasheninnikov miał badać rośliny, zwierzęta i minerały, ale dodatkowo rozwinął silne zainteresowanie syberyjską historią i geografią. Podczas wczesnej części wyprawy towarzyszył profesorowi Gmelinowi podczas podróży przez Ural i zachodnią Syberię do Jenisejsk. Dokonał licznych obserwacji historii naturalnej, etnologii i językoznawstwa, np. zapisy słownictwa Evenki (tungus) i Buriacki. Z siedziby Beringa w Jakucku, profesorowie ekspedycji Gmelin i Gerhard Friedrich Müller wysłali Krasheninnikova do Okhotska i Kamczatki, aby zbudowali dom i dokonali wstępnych obserwacji. W ten sposób stał się złonkiem ekspedycji o najszerszej wiedzy na temat półwyspu. Opublikował swoje spostrzeżenia w 1755 r. ("Описание земли Камчатки"; Angielskie tłumaczenie Jamesa Grieve'a (1764) jako History of Kamtschatka). Jednak obszernie rysował manuskrypty zmarłego Georga Wilhelma Stellera. Oprócz szczegółowych opisów roślin i zwierząt w regionie, pojawiły się również doniesienia o języku i kulturze rdzennych ludów Itelmenów i Koriaków, z którymi podobno bardzo dobrze się dogadywały.

Krasheninnikov spędził dziesięć lat na Drugiej Ekspedycji Kamczatowej. Po powrocie do Petersburga napisał i obronił pracę doktorską poświęconą ichtiologii w 1745 r. Został mianowany adiunktem w Akademii Nauk, a następnie dyrektorem Ogrodu Botanicznego i profesorem historii naturalnej na Petersburski Uniwersytet Państwowy. Był jednym z 26 Rosjan, którzy zostali członkami Akademii w XVIII wieku. [1] W 1752 r. Krasheninnikov pojechał na ostatnią wyprawę na traktaty Jeziora Ładoga i Nowogrodu, aby zbadać florę. Zmarł, zanim mógł opublikować swoje obserwacje, które zostały opublikowane przez Davida de Gortera.

Ponad 20 gatunków zostało nazwanych na jego cześć.

Turzycowe gatunki Carex krascheninnikovii Komarov ex Hultén, które zebrał V. L. Komarov w 1909 r. Na tym samym pagórku, w którym Krasheninnikov znalazł go podczas Drugiej Ekspedycji Kamczatowej. Rodzaj Krascheninnikovia Gueldenst. (Chenopodiaceae) Standardowy skrót autora S.Krasch. jest używany do wskazania tej osoby jako autora przy cytowaniu nazwy botanicznej.