Przejdź do zawartości

Zdzisław Krzyszkowiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Krzyszkowiak
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1929
Wielichowo

Data i miejsce śmierci

24 marca 2003
Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Rzym 1960 lekkoatletyka
(bieg na 3000 m z przeszkodami)
Mistrzostwa Europy
złoto Sztokholm 1958 bieg na 5000 metrów
złoto Sztokholm 1958 bieg na 10 000 metrów
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Order Olimpijski
Gwiazda w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie
Grób Zdzisława Krzyszkowiaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Zdzisław Ludwik Krzyszkowiak (ur. 3 sierpnia 1929 w Wielichowie, zm. 24 marca 2003 w Warszawie) – polski lekkoatleta, biegacz długodystansowy, mistrz olimpijski, mistrz Europy, rekordzista świata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jako dziecko był chorowity, przeszedł m.in. krzywicę. Wskutek tej choroby przejściowo przestał nawet chodzić[1]. Ukończył Publiczną Średnią Szkołę Zawodową (dział elektryczny) w Ostródzie[2].

Do reprezentacji Polski trafił w 1951. Trenował pod opieką Jana Mulaka, jednego ze współtwórców wunderteamu[2].

Na swoich pierwszych igrzyskach olimpijskich w 1956 zajął w biegu na 10 000 metrów miejsce tuż za podium, przeszedł eliminacje w biegu na 3000 metrów z przeszkodami, jednak z powodu kontuzji (pogryzienie przez psa w wiosce olimpijskiej) nie wystartował w finale[3]. Na Mistrzostwach Europy w Sztokholmie w 1958 triumfował na dwóch dystansach – 5 i 10 kilometrów. Występ w Sztokholmie sprawił, że został uznany przez działy sportowe agencji informacyjnych najlepszym sportowcem Europy w 1958 roku w ankiecie na zlecenie PAP[4] oraz został wybrany najlepszym sportowcem Polski w 1958 w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”[5].

W 1960 podczas meczu Polska – ZSRR w Tule ustanowił rekord świata w biegu na 3000 m z przeszkodami (8:31,4), odbierając go innemu Polakowi – Jerzemu Chromikowi. Podczas igrzysk olimpijskich w Rzymie w 1960 zdobył złoty medal na 3000 m z przeszkodami, wyprzedzając na ostatniej przeszkodzie Rosjanina Nikołaja Sokołowa. W 1961 w Wałczu ponownie poprawił rekord świata na 3000 m z przeszkodami, osiągając czas 8:30,4[2].

Zdzisław Krzyszkowiak był także trzynastokrotnym mistrzem Polski na 5000 m, 10 000 m, 3000 m z przeszkodami i w biegach przełajowych na 3 i 6 km (1953–1962)[6].

Po zakończeniu kariery zajmował się krótko trenerką, ale bez większych sukcesów. Ostatecznie zajął się turystyką i był przewodnikiem wycieczek zagranicznych, m.in. do Pragi, Miszkolca i Warny[1].

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998)[7].

Jego imieniem nazwano stadion lekkoatletyczny w Bydgoszczy.

Od 1996 honorowy obywatel miasta Koła[8], a od 2003 Wałcza[9].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A3 tuje-2-50)[10].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Bohdan Tomaszewski, Jak ziarenka piasku, w: Poczet polskich olimpijczyków 1924–1984. Melbourne '56. Rzym '60. Tokio '64, KAW, Warszawa, 1984, s. 30–31, ISBN 83-03-00573-1.
  2. a b c Zdzisław Krzyszkowiak – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  3. W. Lipniacki, A. Miller: Od Aten do Melbourne 1896–1956. Warszawa: Sport i Turystyka, 1957, s. 183.
  4. Krzyszkowiak najlepszym sportowcem Europy. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 1 z 5 stycznia 1959. 
  5. Krzyszkowiak najlepszym sportowcem Polski w 1958 r.. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 2 z 12 stycznia 1959. 
  6. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 334. ISBN 978-83-61233-20-6.
  7. M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 68.
  8. Honorowi Obywatele Miasta Koła.
  9. Honorowi obywatele – Wałcz.
  10. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]