Przejdź do zawartości

Zoran Mamić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zoran Mamić
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1971
Bjelovar

Pozycja

obrońca/pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1996 Dinamo Zagrzeb 120 (13)
1989–1991 Zemun (wyp.) 42 (1)
1996–1998 VfL Bochum 45 (4)
1998–2000 Bayer Leverkusen 15 (0)
2000–2001 VfL Bochum 22 (0)
2001–2003 Greuther Fürth 48 (1)
2003–2004 LR Ahlen 21 (0)
2004–2005 Eintracht Trewir 30 (1)
2005–2007 Dinamo Zagrzeb 47 (3)
W sumie: 390 (23)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–1998  Chorwacja 6 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2013–2016 Dinamo Zagrzeb
2016–2017 An-Nassr
2017–2019 Al-Ain
2019 Al-Hilal
2020–2021 Dinamo Zagrzeb
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Francja 1998 piłka nożna

Zoran Mamić, (ur. 30 sierpnia 1971 w Bjelovarze) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji środkowego obrońcy lub też środkowego defensywnego pomocnika. Jego atrybuty fizyczne to 190 cm i 83 kg. Zna 2 języki, chorwacki i niemiecki. Po zakończeniu kariery został trenerem piłkarskim.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Swoją profesjonalną karierę Zoran Mamić zaczął w sezonie 1989–1990 w barwach klubu, z którym był związany od lat juniorskich, czyli w Dinamie Zagrzeb. W debiutanckim sezonie wystąpił w jednym meczu ligowym, debiutując w pierwszej lidze jugosłowiańskiej w spotkaniu przeciwko Budućnosti Titograd wygranym przez Dinamo 1:0. Dinamo w tym sezonie wywalczyło wicemistrzostwo Jugosławii. W kolejnym sezonie Dinamo po raz drugi z rzędu zdobyło tytuł wicemistrzowski. W przerwie pomiędzy rundami, Mamić przeniósł się do serbskiego zespołu FK Zemun. Tam był podstawowym zawodnikiem pierwszego składu, gdzie wystąpił w 22 meczach, strzelając 1 gola w meczu przeciwko Zeljeznicarowi Sarajewo. Zemun zajęło 9. miejsce w lidze, a sam zawodnik był wyróżniająca się postacią zespołu. Sezon 1991/1992 był mniej udany dla jego klubu, ponieważ Zemun zajęło 4. miejsce, a sam Mamić wystąpił w 20 meczach swojego zespołu, nie pokonując ani razu bramkarza rywali. W nowym sezonie 1992/1993 Mamić wrócił do ojczyzny, gdzie zaczął występy w nowej lidze chorwackiej, gdzie został kupiony przez reaktywowany przedwojenny klub HAŠK-Građanski Zagrzeb. W klubie wywalczył swoje pierwsze mistrzostwo ligi oraz wystąpił w finale Pucharu Chorwacji, gdzie rozegrano dwumecz z Hajdukiem Split. W Splicie Dinamo przegrało 1:4, a na Maksimirze triumfowało 2:1 i było to za mało, żeby zwyciężyć tę batalię. Mamić wystąpił w 19 meczach, strzelając 2 gole. Sezon 1993/1994 to dopiero 3. miejsce Dinama, które przegrało walkę o mistrzostwo nie tylko z Hajdukiem ale i z lokalnym rywalem, NK Zagreb. Wszelkie niepowodzenia odbili sobie zdobyciem Pucharu Chorwacji, w którym pokonali NK Rijekę 2:0 i 0:1. Mamić zagrał w 15 meczach "niebieskich" i strzelił 3 bramki. Sezon 1994/1995 był już dla Croatii bardziej udany mimo że nie zdobyła oczekiwanego przez fanów i przez fachowców mistrzostwa. Zdobyła wicemistrzostwo kraju i zakwalifikowała się do Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie Croatia odpadła w pierwszej rundzie z francuskim AJ Auxerre wygrywając pierwszy mecz 3:1, by w rewanżu polec 0:3. Mamić uczestniczył w grze 16 razy, strzelając 2 gole. Sezon 1995/1996 zaowocował w zdobycie przez Croatię mistrzostwa, a także Pucharu Chorwacji, który zdobyła po pokonaniu zespołu NK Varteks dwukrotnie 2:0 i 1:0. Mamić, który rywalizował o miejsce w składzie z Igorem Cvitanoviciem, Zvonimirem Soldo czy Dario Simiciem, wygrał rywalizację i zdobył zaufanie trenera, ponieważ wystąpił w 26 meczach zespołu oraz strzelił 5 goli. W następnym sezonie już jako gwiazda ligi chorwackiej przeniósł się do niemieckiego zespołu VfL Bochum, który spisywał się naprawdę dobrze i zajął 5. miejsce w lidze, gdzie razem ze swoim rodakiem, Filipem Tapaloviciem tworzyli znakomity blok defensywny. Mamić wystąpił w 23 meczach drużyny, strzelając 1 gola. Swoje premierowe trafenie w Bundeslidze zaliczył 21 sierpnia w meczu z Hamburger SV, który Bochum wygrało 3:1, a Zoran zdobył bramkę na 2:0. Sezon 1997/1998 nie był już tak udany dla zespołu z Bochum, który zajął dopiero 12. miejsce oraz bardzo szybko odpadł w Pucharze Niemiec. Dobrze spisywał się Mamić, który wystąpił w 22 meczach swojej ekipy i strzelił 3 gole. Zauważyli to działacze Bayeru 04 Leverkusen, którzy na początku sezonu 1998/1999 ściągnęli Mamicia na BayArena. Tu Mamić spisywał się znakomicie i znacznie przyczynił się do zdobycia przez Bayer wicemistrzostwa Niemiec. Wystąpił tylko w 8 meczach, ale w trakcie sezonu doznał poważnej kontuzji i nie mógł kontynuować gry. Sezon 1999/2000 nie był niestety dla Mamicia bardziej udany, bowiem wystąpił tylko w 7 meczach zespołu, nie zdobywając żadnego gola. Wywalczył jednak wicemistrzostwo Niemiec, a tylko gorszy stosunek goli dzielił Bayer od mistrzostwa Niemiec. Na pocieszenie, Bayer awansował do Ligi Mistrzów. Tam natrafili na grupę z S.S. Lazio, Dynamem Kijów oraz słoweńskim NK Maribor. Bayer niespodziewanie uplasował się na dopiero trzecim miejscu w grupie i występował tylko w Pucharze UEFA, gdzie już w pierwszej fazie swych występował zostali pokonani przez włoski zespół Udinese Calcio, którzy wygrali 2:2 i 3:2 po dogrywce. Sam Mamić utracił miejsce w składzie Bayeru na rzecz takich graczy jak Carsten Ramelow, Robert Kovač czy Jens Nowotny i opuścił Leverkusen. Sezon 2000/2001 rozpoczął ponownie w VFL Bochum, jednak był to sezon fatalny dla zawodnika, bowiem Bochum zajęło ostatnie miejsce w lidze i zostało relegowane do 2 Bundesligi. W dodatku, Mamić nie mógł się porozumieć z innymi zawodnikami zespołu, m.in. z Marijo Mariciem i opuścił Bochum. Mamić wystąpił w 22 meczach, nie zdobył żadnego gola. Sezon 2001/2002 rozpoczął w klubie II ligi niemieckiej, SpVgg Greuther Fürth, gdzie występował ze swoim rodakiem Marijanem Buljatem, który jednak nie pojawił się na boisku ani razu. Greuther Fürth zajęło 5. miejsce w lidze, a sam Mamić wystąpił w 26 meczach zespołu, zdobywając 1 gola. Sezon 2002/2003 nie przyniósł nowych rozwiązań zarówno dla Mamicia jak i dla jego zespołu. Greuther Fürth powtórnie zajęło 5. miejsce w lidze, a Mamić miał w tym swój udział występując w 22 meczach swojego zespołu, nie zdobywając żadnego gola. Wystąpił także raz w występujących w Oberregionallidze rezerwach zespołu. W sezonie 2003/2004 przeniósł się do innego zespołu 2 Bundesligi, LR Ahlen. Występy w tym zespole nie zaowocowały progresem dla Mamicia, ponieważ Ahlen zajęło 12. miejsce w lidze. Sam zawodnik był kluczową postacią defensywy zespołu z Ahlen, wystąpił w 21 meczach i zdobył 1 gola, 4 razy wystąpił także w występujących w Regionallidze rezerwach zespołu. Sezon 2004/2005 rozpoczął się dla zawodnika w zespole Eintracht Trewir. Niestety, po raz kolejny zespół w którym występował Mamić został relegowany, a sam zawodnik, który po raz kolejny był wyróżniającą się postacią swojego kolektywu, wystąpił w 30 meczach zespołu, zdobywając 1 gola. Poprzedni sezon, 2005/2006 zawodnik spędził w swoim byłym klubie, do którego wrócił po latach gry w Niemczech - Dinamo Zagrzeb. Powrót do Chorwacji był udany dla Mamicia, który zdobył 3 mistrzostwo wraz z Dinamem. Mamić wystąpił w 29 meczach zespołu, strzelając 3 gole i mając wraz ze składem awans do 3 rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów, gdzie drużyna Dinama poległa z angielskim Arsenalem Londyn. Sezon 2006/2007 Mamić rozpoczął w Dinamie, z którym zdobył mistrzostwo i Puchar Chorwacji. Po tych sukcesach Mamić zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Zoran Mamić zadebiutował 8 października 1996 w rozgrywanym w Bolonii ze względu na wojnę bałkańską meczu z Bośnią i Hercegowiną. Mamić pojawił się na 7 końcowych minut, zastępując obecnego selekcjonera reprezentacji Chorwacji, Slavena Bilicia. Chorwaci wygrali ten mecz aż 4:1. Ostatnim jak dotąd występem w reprezentacji występem Zorana był mecz rozgrywany 6 czerwca 1998 w Zagrzebiu przeciwko Australii, który to mecz Chorwacja wygrała aż 7:0. Mamić był także powołany na MŚ 1998. Nie pojawił się na boisku ani razu, ale wywalczył z drużyną brązowy medal.

Sukcesy i statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1989/90 Dinamo Zagrzeb Jugosławia  1. liga Jugosławii 1 0
1990/91 Dinamo Zagrzeb Jugosławia  1. liga Jugosławii 1 0
1990/91 FK Zemun Jugosławia  1. liga Jugosławii 22 1
1991/92 FK Zemun Jugosławia  1. liga Jugosławii 20 0
1992/93 HASK Gradjanski Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 19 2
1993/94 Croatia Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 15 3
1994/95 Croatia Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 16 2
1995/96 Croatia Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 26 5
1996/97 VfL Bochum Niemcy  Bundesliga 23 1
1997/98 VfL Bochum Niemcy  Bundesliga 22 3
1998/99 Bayer 04 Leverkusen Niemcy  Bundesliga 8 0
1999/00 Bayer 04 Leverkusen Niemcy  Bundesliga 7 0
2000/01 VfL Bochum Niemcy  Bundesliga 22 0
2001/02 SpVgg Greuther Fürth Niemcy  2. Fußball-Bundesliga 26 1
2002/03 SpVgg Greuther Fürth Niemcy  2. Fußball-Bundesliga 22 0
2003/04 LR Ahlen Niemcy  2. Fußball-Bundesliga 21 0
2004/05 Eintracht Trewir Niemcy  2. Fußball-Bundesliga 30 1
2005/06 Dinamo Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 29 3
2006/07 Dinamo Zagrzeb Chorwacja  Prva HNL 18 0
  • wicemistrzostwo Jugosławii w sezonie 1989/1990 wraz z Dinamem Zagrzeb
  • wicemistrzostwo Jugosławii w sezonie 1990/1991 wraz z Dinamem Zagrzeb
  • mistrzostwo Chorwacji w sezonie 1992/1993 wraz z Dinamem Zagrzeb
  • mistrzostwo i Puchar Chorwacji w sezonie 2006/2007 wraz z Dinamem Zagrzeb
  • wicemistrzostwo Chorwacji w sezonie 1994/1995 wraz z Dinamem Zagrzeb
  • mistrzostwo i Puchar Chorwacji w sezonie 1995/1996 wraz z Dinamem Zagrzeb
  • wicemistrzostwo Niemiec w sezonie 1998/1999 wraz z Bayerem Leverkusen
  • wicemistrzostwo Niemiec w sezonie 1999/2000 wraz z Bayerem Leverkusen
  • występy w Lidze Mistrzów wraz z Bayerem Leverkusen
  • mistrzostwo Chorwacji w sezonie 2005/2006 wraz z Dinamem Zagrzeb
  • brązowy medal MŚ 1998 we Francji

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]