Przejdź do zawartości

herbata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
herbata (1.1)
herbata (1.2)
herbata (1.3)
herbata (1.4) miętowa
herbata (1.5)
wymowa:
?/i, IPA[xɛrˈbata], AS[χerbata]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. wiecznie zielona roślina z rodzaju Camellia[1], zwłaszcza Camellia sinensis[2]; zob. też herbata chińska (roślina) w Wikipedii
(1.2) susz z pąków lub liści herbaty (1.1) służący do przygotowania napoju
(1.3) kulin. napój, napar z herbaty (1.2); zob. też herbata w Wikipedii
(1.4) kulin. napój, napar z ziół lub owoców innych niż herbata (1.2)
(1.5) popołudniowe spotkanie towarzyskie przy stole, często przy herbacie (1.3)
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Gdy byłem w Chinach, widziałem plantację herbaty.
(1.2) Trzeba nasypać trochę herbaty do czajniczka.
(1.3) Uważam, że herbata jest najsmaczniejszym napojem pod słońcem.
(1.4) Herbata miętowa dobrze ci zrobi na ból żołądka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) krzew / plantacja / uprawa / liść herbaty • zbieracz / zbieraczka herbaty • plon herbaty
(1.2) herbata biała / czarna / czerwona / zielona / żółta / aromatyzowanakupować / nasypać / rozsypać / wsypać / zalewać / zalać herbatę • produkcja / eksport / import / sprzedaż / zakup herbaty
(1.3) herbata biała / czarna / czerwona / zielona / żółta / aromatyzowanaparzyć / pić / pijać / robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / podać / podawać herbatę
(1.4) herbata miętowa / rumiankowa / owocowa / ziołowaherbata ekspresowaherbata szatanparzyć / pić / pijać / robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / podać / podawać herbatę
synonimy:
(1.3) gw. (Górny Śląsk) tyj, harbata; gw. (Poznań) arbata; gw. więzienna czaj
(1.4) napar
(1.5) herbatka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) roślina
(1.2) susz
(1.3) napój
(1.4) napój
(1.5) spotkanie
hiponimy:
(1.4) miętówka, mate
holonimy:
(1.1) bawarka, zaturan, poncz
(1.3) posiłek, poczęstunek
(1.5) życie towarzyskie
meronimy:
(1.3) esencja, woda, cukier, fusy
wyrazy pokrewne:
rzecz. herbaciarka ż, herbaciarnia ż, herbaciarz mos, herbacina ż, herbarium n, herbatnik mrz
zdrobn. herbatka ż
przym. herbaciany, herbaciarski, herbatnikowy
związki frazeologiczne:
herbata z prądempo herbacie
etymologia:
Pochodzenie słów określających herbatę: na czerwono z mandaryńskiego, na niebiesko z minnan
(1.1-3) n.łac. herba + thea < niderl. thee < minnan (tê)[3]
(1.4-5) od (1.1-3)
Narody, do których herbata dotarła drogą lądową, mają zwykle nazwę zaczerpniętą z języka chińskiego mandaryńskiego chá (np. ros. чай), natomiast te, do których herbata dotarła drogą morską, mają nazwę pochodzącą z języka chińskiego minnan (np. niem. Tee); oba wyrazy zapisywane są po chińsku jako .
uwagi:
(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Napoje
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Camellia” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Camellia sinensis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  3. Hasło „herbata” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.