Przejdź do zawartości

westerplatczyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

westerplatczyk (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. uczestnik obrony Westerplatte we wrześniu 1939 r.[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pierwszy raz obchodzimy rocznicę ze świadomością, że westerplatczyków nie ma już wśród nas przypominał o niedawnej śmierci mjr. Ignacego Skowrona, ostatniego z obrońców placówki na Westerplatte.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) obrońca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Westerplatte n
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Westerplatte + -czyk
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „westerplatczyk” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. z Internetu